Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme ve kasten yaralama suçlarından sanık ... hakkında 25.03.2010 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanması sonucu verilen kararın Dairemizce bozulması üzerine 5237 sayılı TCK.nun 170/1-c, 86/2. madde ve fıkraları uyarınca hükümlülüğüne dair; ŞANLIURFA 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2017 gün ve 2016/438 esas, 2017/217 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında kasten yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının nevi ve miktarına göre hüküm, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile eklenen, 5320 sayılı Yasasının geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık hakkında genel güvenliği kasten tehlikeye sokma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın olay günü husumetli bulunduğu kardeşi olan mağdurların işyerine doğru tüfekle bir kaç el ateş etmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin TCK.nun 106/2-a madde ve fıkrasında tanımlanan silahla tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de; genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunun niteliği itibariyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanma olanağının bulunmadığı gözetilmeden, TCK.nun 29. maddesi uyarınca indirim yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 11.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.