Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/2100 Esas 2014/6116 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun 2. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 10/09/2013
NUMARASI : 2013/137-2013/27

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkilinin müşterek borçlu müteselsil kefil olarak imzasının bulunduğu genel kredi sözleşmesi uyarınca dava dışı İ.. Ö.."e kredi kullandırıldığını, söz konusu kredi borcunun ödenmesinden sonra müvekkilinin bilgisi dışında adı geçen kişiye yeniden kredi kullandırıldığını, sonradan kullandırılan krediden dolayı müvekkilinin de sorumlu tutularak aleyhine ilamsız icra takibi başlatıldığını belirterek müvekkilinin davalı bankaya borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davalının kefaleti nedeniyle kredi borcundan sorumlu olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda; davalı banka ile dava dışı İ.. Ö.. arasında akdedilen 29/07/2004 tarihli genel kredi sözleşmesinde müteselsil kefil olarak imzası bulunan davacının en son 10/02/2006 tarihli limit artırımı sözleşmesinde imzasının bulunduğu, kefalet limiti 41.000,00 TL iken 17/08/2007 tarihinde 20.000,00 TL"lik limit artışı yapılarak dava dışı İ.. Ö.."e ilk taksit ödemesi 17/09/2007 tarihi olan 24 ay vadeli taksitli ticari kredi kullandırıldığı, söz konusu 17/08/2007 tarihli sözleşmenin yeni bir sözleşme olup, davacı kefilin bu sözleşmede imzasının bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının icra takibi nedeniyle davalı bankaya borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı dava konusu 29/07/2004 tarihli banka ile dava dışı v arasında akdedilen genel nakdi ve gayri nakdi kredi sözleşmesini müteselsil kefil olarak imzalanmış, aynı sözleşmenin devamında “sözleşme limitinin artırılması” başlıklı bölümlerde üç ayrı limit artırımına da imza koymuş, ancak son limit artışına ilişkin 17/08/2007 tarihli limit artırımını imzalamamıştır. Başka bir anlatımla davacının 29/07/2004 tarihli asıl sözleşme ile 18/05/2005, 29/11/2005 ve 10/02/2006 tarihli limit artırımlarında imzaları bulunmaktadır. Sözleşmenin tümünün incelenmesinden de açıkça anlaşılacağı üzere limit artırımları ayrı bir sözleşme olmayıp asıl sözleşmenin eki niteliğindedir. Bu itibarla davacı imzalamış olduğu asıl sözleşme ve son limit artırımına ilişkin müteselsil kefaleti nedeniyle dava konusu sözleşme çerçevesinde kullandırılan kredi borcundan kefalet limiti ve kendi temerrüdünün hukuki sonuçları ile sınırlı olmak üzere sorumludur.
Mahkemece 17/08/2007 tarihli “sözleşme limitinin artırılması” başlıklı belgede davacının imzasının bulunmadığı ve belgenin ayrı bir sözleşme niteliğinde olması nedeniyle buna bağlı olarak kullandırılan kredi borcundan davacının sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.