Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2022/9914 Esas 2022/14151 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve mala zarar verme suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; her üç suçtan da mahkumiyetine ilişkin Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesince verilen 08.01.2018 tarih 2017/47 esas, 2018/2 karar sayılı hükümlerin sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.02.2019 tarih ve 2018/2693 esas, 2019/786 karar sayılı ilamı ile oy birliği ile nitelikli yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve mala zarar verme suçlarından hükmün onanmasına yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.09.2022 tarih ve 2022/106999 sayılı yazısı ile yağma, hürriyeti tahdit ve mala zarar verme suçlarından verilen onama kararında; sanık ... hakkında Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2011 tarihli ve 2011/94-78 Esas/Karar sayılı kararı ile verilen 4 yıl 6 ay hapis cezası TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınmış ise de; tekerrüre esas alınan Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2011 tarihli ve 2011/94-78 Esas/Karar sayılı ilamının, 15/04/2013 tarihinde ve incelenen dosyanın suç tarihi olan 26/03/2013 tarihinden sonra kesinleştiği, bu nedenle de anılan ilamın tekerrüre esas olma koşullarının bulunmadığından uygulamaya esas alınan ilam değiştirilerek yağma, hürriyeti tahdit ve mala zarar verme suçlarına yönelik verilen kararın Düzeltilerek Onanması yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzerine dosya 19.10.2022 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.09.2022 tarih ve 2022/106999 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 13.02.2019 tarih ve 2018/2693 esas, 2019/786 karar sayılı yağma, hürriyeti tahdit ve mala zarar verme suçlarına yönelik Onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesi'nin 07.04.2011 tarih, 2011/94 Esas ve 2011/78 Karar sayılı ilamının; suç tarihi olan 26/03/2013 tarihinden sonra 15/04/2013 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/94 esas, 2011/78 karar sayılı ilamının tekerrür uygulamasına esas alınmasına” ilişkin kısım çıkartılarak “ Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesi'nin 16/11/2007 tarih, 2007/106 esas, 2007/186 karar sayılı ilam ile hükmedilen 2 yıl 6 aylık hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına” tümcesi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, diğer hususların aynen muhafazasına, 19/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.