Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/18973 Esas 2019/8466 Karar Sayılı İlamı

... Ürünleri Ltd. Şti. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 26. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 20/10/2015 tarih ve 2014/553-2015/407 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
K A R A R
Davacı şirket, tıbbi malzeme üreticisi firmanın Türkiye temsilcisi olduğunu, davalı ..."e ... Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi"nde takılan bedeli SGK tarafından karşılanmayan ilaç salınımlı stentin şirket tarafından pazarlandığını, buna ilişkin 21.08.2014 tarihli fatura düzenlendiğini, stent bedelinin ödenmemesi üzerine ... 2. İcra Müdürlüğü"nün 2014/20216 sayılı dosyası ile davalı borçlu hakkında icra takibi başlatıldığını, davalının ise borcu olmadığını, takılan stent bedelinin SGK tarafından karşılanması gerektiğini ileri sürerek açmış oldukları takibe haksız ve kötüniyetli olarak itiraz ettiklerini belirterek davalının yapmış olduğu itirazın iptali ile %20"den az olmamak üzere icra inkâr tazminatı ödemeye mahkum edilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 23.02.2005 gün 2005/13-32 Esas,2005/85 Karar sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 18/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.