Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/846 Esas 2014/2777 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/846
Karar No: 2014/2777
Karar Tarihi: 05.03.2014

Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/846 Esas 2014/2777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verdi. İsrar suçlama için verilen mahkumiyet kararı ise bozulmadı. Mahkeme, sanığa isnat edilen ırz ve namusa tasaddi suçunun cezasının üst sınırının, 765 sayılı TCK'nın 415. maddesi tarafından öngörülen ceza olduğunu belirtti. Suç tarihi ile inceleme tarihi arasındaki süre dikkate alınarak, sanık için ilave zamanaşımı süresi uygulandı. Bu nedenle, mahkumiyet hükmü CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozuldu ancak bu yeniden yargılamayı gerektirmediği için davanın zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Yani sanık devletin reşit olmayan kişilerin cinsel dokunulmazlıklarını korumaya yönelik kanunlarına karşı geldiği için ceza aldı. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 765 sayılı TCK'nın 431. maddesi (hürriyetten yoksun kılma suçu)
- 765 sayılı TCK'nın 430/2. maddesi (cinsel saldırı suçu)
- 765 sayılı TCK'nın 415. maddesi (ırz ve namusa tasaddi suçu)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (zamanaşımı)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (zamanaşımı)

14. Ceza Dairesi 2014/846 E. , 2014/2777 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Lehe aleyhe kanun değerlendirmesi yapılırken 765 sayılı TCK.nın 431. maddesi yerine, aynı Kanunun 430/2. maddesinin dikkate alınması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanığa isnat olunan ırz ve namusa tasaddide bulunma suçunun 765 sayılı TCK.nın 415. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla, aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihinden inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1.
-2-
maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 05.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.