MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen tazminat davasından dolayı ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen yukarıda tarih ve numarası yazılı davanın reddine dair hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya Dairemize gönderilmiş olup, aşamada yerel mahkemenin tarihsiz yazısı ekinde gönderilen dosya re’sen ele alındı, içindeki 10.10.2016 tarihli ek karar ile davacı vekilinin temyiz isteminden feragat etmesi nedeniyle dava dosyasının incelenmeksizin iadesi istenilmiş olmakla, dosya re"sen ele alındı, içerisindeki kağıtlar okundu, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Temyiz istemleri ve bu arada temyiz isteminden vazgeçme halinde karar verme yetkisi münhasıran Yargıtay"a ait olup, temyiz edilen kararın tarihi ve temyiz talebinin tarihine nazaran HMK"nın Geçici 3. maddesi hükmü gözetildiğinde, aynı kanunun 366 ve 349. maddesi hükümlerinin uygulanabilirliği bulunmadığı gibi anılan kanun hükümlerine göre de, dosya Yargıtay"a sevkedildikten sonra temyiz başvurusundan vazgeçme halinde dahi mahkemenin vazgeçme nedeniyle temyiz isteminin reddine karar vermesi mümkün değildir. Şu halde, mahkemece temyiz isteminden feragat nedeniyle, temyiz isteminin ek bir kararla reddine karar verilmesi yok hükmünde bir karar niteliğinde olup, öncelikle bu kararın kaldırılması gerekmiştir.
2- Feragat, HMK’nın 307. maddesi uyarınca istemde bulunanın talep sonucundan vazgeçmesidir. Mümeyyiz davalı vekilinin 07.10.2016 tarihli dilekçesi temyiz talebinden vazgeçme mahiyetinde ve dosyaya ekli vekaletname kapsamı ve HMK’nın 74. maddesi de gözetildiğinde sonuç doğurucu niteliktedir. Bu nedenle, feragat nedeniyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, (1) yerel mahkemenin 10.10.2016 tarihli temyiz isteminin feragat nedeniyle reddine dair ek kararının KALDIRILMASINA, (2) mümeyyiz davacı vekilinin temyiz isteminin HUMK’nın 432/4. maddesi uyarınca feragat nedeniyle REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.