Tebliğname No : 10 - 2013/45825
Mahkeme : GAZİANTEP 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi- Numarası : 27.06.2012 – 2011/486 esas ve 2012/366 karar
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suç konusu 134608 gram esrarın miktarına bağlı olarak önem ve değeri ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı nedeniyle temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini yerinde ise de, TCK"nın 61. maddesindeki ölçütler ile 3. maddesinde öngörülen orantılılık ilkesine aykırı şekilde, 14 yıl olarak üst sınıra yakın belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanıkların müdafileri ile sanık Halit"in temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, tutuklama koşullarında değişiklik olmaması ve tutuklama tarihine göre sanık Halit müdafiinin salıverme isteğinin reddine, 18.02.2014 tarihinde sanıklar Derviş ve Halit yönünden üye karşı oyu, diğer sanık Emre yönünden oybirliğiyle karar verildi.

KARŞI OY:

Sanıklar Derviş ve Halit hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinin onanması gerektiği kanaatindeyim. Şöyle ki;
1-Dairemizin yerleşik uygulamalarına göre; ele geçirilen esrarın 50-150 kilogram arasında olması durumunda, suç konusunun miktarına bağlı olarak önem ve değeri ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 3. ve 61. maddeleri uyarınca temel hapis cezasının 11 yıla kadar verilebileceği kabul edilmektedir. Somut olayda, ele geçirilen net 134608 gram esrarın miktarı itibariyle temel hapis cezasının, suçun işlenişi, hak ve adalet ilkeleri esas alınarak 11 yıl olarak verilebileceği hususunda çoğunluk görüşü ile aramızda bir uyuşmazlık yoktur.
2- Ceza Genel Kurulu"nun 27.03.2012 gün 253-117 sayılı ve 27.09.2011 gün 122-187 sayılı kararları ile Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, Mahkemeler her olayda TCK"nın 62. maddesini uygulamak zorunda değildir, “takdiren nedenleri bulunmadığından uygulanmasına yer olmadığına” şeklinde karar vermesi yeterlidir. ”Takdiri indirim nedenleri” başlıklı madde tatbik edilmiş ise, gösterilen gerekçe maddede yer alan kavramlara uygun olmak zorundadır. Mahkemece, sanıklar hakkında “geçmişleri, sosyal ilişkileri ve yargılama sürecindeki davranışları” ibareleri kullanılarak TCK"nın 62. maddesi uyarınca cezalarından indirim yapılmıştır. Ancak, sosyal konumları ve özellikle cezanın gelecekleri üzerindeki olası etkileri dikkate alındığında TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılmaması gerekirken, bu madde tatbik edilmiş ise de, CMUK"nın 326. maddesinde yer alan kazanılmış hak ceza süresi itibariyle söz konusu olduğundan, 62. maddenin uygulanması sanıklar lehine bir durum oluşturmaz. Bu maddenin uygulanması eleştiri konusu yapılmalıdır.
3- Bu bağlamda; TCK"nın 62. maddesi uygulanmaması gerektiği halde, uygulanması suretiyle neticeten verilen 11 yıl 8 ay hapis cezası makul kabul edilerek adı geçen sanıklar hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin onanması gerektiği kanaatiyle, çoğunluğun bozma düşüncesine katılmıyorum. 18.02.2014