Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2669 Esas 2018/10762 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla, meskun mahal içinde, bölünmüş, tek yönlü yolda seyir halindeyken ön ilerisinde trafik zaruretinden dolayı yavaşlayan araçlara geriden önlemsiz vaziyette yaklaşarak arkadan çarpmak suretiyle oluşumuna sebebiyet verdiği kaza neticesinde; ..."ın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde, ..., ... ve ..."un basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği gözetilmeyerek alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini,
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş ise de; sanığın kamyon şoförlüğü ile geçimini temin ettiği göz önüne alındığında, sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşılarak geri alınmasına karar verilmek suretiyle, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmesi,
Kanuna aykırı olup,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 14/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.