Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/1041 Esas 2018/10749 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hükümler : Sanık ... hakkında: CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat
Sanık ... hakkında:TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1-2, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanık ...’un mahkumiyetine, sanık ...’nin beraatine ilişkin hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık ...’nin beraatine ilişkin hükmün temyizen incelenmesinde;
Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazlarının vekalet ücretine hasren olduğu anlaşılmakla;
Kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanık lehine, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/5. maddesi uyarınca hazine aleyhine maktu vekalet ücreti tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükme "Kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanık ... lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.500,00 TL maktu vekalet ücretinin hazineden tahsil edilerek sanığa verilmesine” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONAMASINA,
2)Sanık ...’un mahkumiyetine yönelik temyiz incelemesine gelince,
Sanığa taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında tarafların uzlaşmayı kabul etmelerine rağmen usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 35.maddesi ile değişiklikte dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.