MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, fazla çalışma, hafta tatil, genel tatil ücretlerinin ödenmemesi, bildirimlerinin gerçek ücreti üzerinden yapılmaması nedeniyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini savunarak kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak isteği kısmen hüküm altına almıştır.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatları temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma, hafta tatil ile genel tatil ücreti talepleri yönünden; davacının delil olarak dayandığı takoğraf kayıtları uzman bilirkişiye çözdürülüp, irsaliyeler ile birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bu alacak kalemleri hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3- Kök ücretin asgari ücretten aşağı kabulü yasaya açıkça aykırıdır. Ücretin asgari ücret+sefer primine göre hesaplanması gerekirken yazılı şekilde ücret tespiti hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.