Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/4075 Esas 2019/1903 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4075
Karar No: 2019/1903
Karar Tarihi: 12.03.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/4075 Esas 2019/1903 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararın temyiz kabiliyetinin olmadığı ve dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine karar verildiği belirtiliyor. Davacılar ve davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekilleri arasındaki davada, anne için 1 TL maddi, 40.000 TL manevi; kardeş için 15.000 TL manevi tazminat talep edildiği, ancak maddi tazminatın reddedildiği, manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul edildiği kaydediliyor. Temyiz sınırının altında kalan tazminat miktarları nedeniyle kararın temyiz edilemez olduğu sonucuna varılıyor.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a maddesi.
21. Hukuk Dairesi         2018/4075 E.  ,  2019/1903 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi


    TÜRK MİLLETİ ADINA
    KARAR
    Davacılar ve Davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 47.530,00TL olduğu, davacılar vekilinin birleşen dava birlikte anne için 1,00 TL maddi, 40.000,00 TL manevi, kardeş için 15.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 18/05/2017 tarihli kararda maddi tazminatın reddine, manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulü ile anne için 40.000,00 TL manevi, kardeş için 8.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesince 10/04/2018 tarihli kararda davacılar ve davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü’ne ait istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine karar verildiği ve bu kararın davacılar ve davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, reddedilen maddi ve manevi tazminat ile hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
    O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davacılar ve davalı Türkiye Taşkömürü Kurumu Genel Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davalı ..."ne iadesine,12/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.