MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Ayrı ayrı TCK"nın 157/1, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 40.000 TL adli para cezası.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanık ..."nın inşaatta çalışırken tanıştıkları, olay tarihinden kısa bir süre önce sanığın katılana ulaşarak elinde çok sayıda reşat altını olduğunu, satmak istediğini söyleyerek bir tane numune olarak katılana verdiği, katılanın elindeki numuneyi kuyumcuya göstererek gerçek olduğunu öğrenmesi üzerine sanık ile 62.500 TL"ye altınları almak üzere anlaştığı ve olay günü Doğubayazıt ilçesine geldiği, katılanın sanık ... ile buluşarak sanık ..."a ait eve gittikleri, evde sanık ..."in da bulunduğu, sanık ..."nın parayı katılandan alıp altınları getireceğini söyleyerek evden ayrıldığı, bir süre sonra sanık ..."nın sanık ..."i arayarak evden dışarı çıkmasını sağladığı, katılanın evde yalnız bir süre beklediği, sonrasında sanık ..."yı aradığında sanığın petrol istasyonuna gelmesini söylediği, katılanın belirtilen yere geldiğinde sanıkları göremediği, aradığında telefonların kapalı olması üzerine tekrar eve döndüğünde ise evde kimsenin olmadığını gördüğü, bu suretle sanıkların dolandırıcılık suçunu işledikleri beyanlar, teşhis ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulamasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.


Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21/06/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.