Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığı ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/2840 Esas 2016/4245 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığı ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısı"nın 21.12.2015 tarihli temyiz talebi ile üst Cumhuriyet Savcısı"nın 24.12.2015 tarihli temyiz talebinde, “sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK"nın 142/2-d maddesi uyarınca 5 yıl olarak belirlenen temel cezadan aynı Yasa"nın 143. maddesi uyarınca ¼ oranında ceza arttırımına gidildiği sırada netice cezanın 5 yıl 15 ay yerine 6 yıl 3 ay şeklinde belirlenmesi suretiyle sanığın 5 gün süreyle fazla cezaya mahkum edildiği” ileri sürülerek temyiz talebinde bulunulduğunun anlaşılması karşısında, üst ve o yer Cumhuriyet Savcılarının hasren hırsızlık suçuna yönelik olarak ve sanık lehine hükmü temyiz ettikleri kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Safranbolu Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 22.5.2014 tarih 2014/178 sayılı iddianamesi ile sanığın TCK"nın 142/1-b maddesi ile cezalandırılması istenildiği halde bu hususta herhangi bir hüküm kurulmamış ise de dava zamanaşımı süresi içinde bir karar verilmesi ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince hırsızlık suçundan kurulan hüküm yönünden, infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; sanığın eylemine uyan geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken, kanuni tanıma uygun şekilde, sanığın TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, aynı Yasa"nın 116/2. maddesi uyarınca temel cezanın 180 gün adli para cezası olarak belirlenmesi ile sanığın neticeten 3.600,00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine karar verilmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, bu yönde bozma talep eden tebliğnamedeki düşünceye de iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık Nuretiin Kan ve müdafii ile o yer Cumhuriyet Savcısı ve üst Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 29.03.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.