Danıştay 3. Daire 1995/4846 Esas 1996/1990 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 1995/4846
Karar No: 1996/1990

Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar : 1- …
Vekili : …
2- Aslanbey Vergi Dairesi Müdürlüğü-
KAHRAMANMARAŞ
İstemin Özeti : Bankadan alınan ticari krediye ilişkin faizin zirai gelirin hesabında gider olarak dikkate alınamayacağından bahisle bulunan matrah farkı üzerinden davacı adına 1991 takvim yılına ilişkin olarak ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasına karşı açılan davayı; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 53. maddesinde zirai kazancın tesbit şekillerinin sayıldığı, aynı kanunun 54. maddesinin 1. fıkrasına göre de tevsik edilmek ve beyannamede gösterilmek suretiyle zirai faaliyette kullanılan ve işletmeye harcanan borç paraların faizlerinin hasılattan indirilebileceğinin tartışmasız bulunduğu, davacının ilgili yılda almış olduğu 50.000.000.-lira ticari kredi ile 31.250.000.-lira zirai krediyi zirai işletmede kullanıp kullanmadığının tesbiti amacıyla ara kararı verildiği, ara kararı üzerine ibraz edilen belgelerden toplan 81.250.000.-lira krediden 73.552.820.-liralık kısmının zirai işletmede kullanıldığının belgelerle tevsik edildiğinin görüldüğü, kalan 7.697.180.-lira kredinin ise zirai işletmede kullanıldığı yolundaki davacı vekili iddiaları belgelerle tevsik edilmediğinden yerinde görülmediği gerekçesiyle kısmen kabul ederek cezalı tarhiyatı tadil eden … Mahkemesinin …. gün ve E:…, K:… sayılı kararının; davacı tarafından, götürü usulde vergi mükellefi olduğundan harcama belgelerini saklamak zorunda olmadığı, tarhiyata kaçakçılık cezası kesilemeyeceği, Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından ise, vergi inceleme raporuna dayanılarak ikmalen yapılan cezalı tarhiyatın aynen onanması gerektiği ileri sürülerek bozulması istemleridir.
Savunmanın Özeti : Vergi Dairesi Müdürlüğü tarafından temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmakta olup, davacı tarafından savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, taraflar temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Savcı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçelerinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle taraflar temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan … Mahkemesinin … gün ve E:…, K:… sayılıkararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemlerine ilişkin dilekçelerde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz istemlerinin reddine ve kararın onanmasına, karara bağlanan vergi ve ceza tutarının % 04,8'i oranında ve ….-liradan az olmamak üzere hesaplanacak nisbi karar harcından bozulması istenen Vergi Mahkemesi kararında hüküm altına alınmış olan harcın mahsup edilmesinden sonra kalan harç tutarının temyiz isteminde bulunan davacıdan alınmasına 28.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.