Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2239 Esas 2018/10728 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Sanığın idaresindeki araç ile karşıdan karşıya geçmekte olan katılana çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve hayat fonksiyonlarını orta (3) derecede etkileyecek nitelikte kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, mahkemece her ne kadar sanığa %50 kusur izafe eden 06/09/2013 tarihli tek kişilik bilirkişi raporuna dayanılarak beraat hükmü kurulmuş ise de, dosya içindeki Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi heyet raporunda sanığa atfı kabil kusur bulunmadığının belirtilmesi karşısında, trafik ihtisas dairesi heyet raporu ile bilirkişi raporu arasındaki çelişkinin giderilmesi amacıyla Karayolları Genel Müdürlüğünden veya teknik üniversitelerin öğretim görevlilerinden oluşan bir heyetten veya İTÜ Trafik Kürsüsünde görevli bilirkişilerden kusur durumunu bildirir rapor aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanığın “kusursuz” olduğunu belirten Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi raporu tartışılmadan, "dosyaya ibraz edilen trafikçi bilirkişi raporunda, sanığın meydana gelen kazada %50 kusurunun bulunduğunun belirtilmesi, bilirkişi raporunun dosya kapsamına ve toplanan delillere göre yeterli, denetlenebilir ve hüküm kurmaya elverişli olması" gerekçe gösterilerek, olayda taksiri bulunmayan sanığın beraatine karar verilmesi suretiyle hükümde karışıklığa sebebiyet verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.