Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/4322 Esas 2013/2700 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/4322
Karar No: 2013/2700
Karar Tarihi: 01.04.2013

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2010/4322 Esas 2013/2700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Polat, eşi Seval'i silahla tehdit etmiş ve bir el ateş etmiştir. Sanığın savunması reddedilmiş ve deliller incelendikten sonra suçun sübutu kabul edilmiştir. Ancak, sanığın eylemi kasten yaralamaya teşebbüs değil, silahla tehdit suçunu oluşturmuştur ve bu nedenle ceza miktarı belirlenirken Türk Ceza Kanunu (TCK) Madde 35 ile Madde 106'nın dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Karar oybirliği ile verilmiştir.
TCK Madde 35, eylemin suç sayılabilmesi için failin suçu kasten işlemiş olması gerektiğini belirtirken, Madde 106 silahla tehdit suçunu tanımlamaktadır.

1. Ceza Dairesi 2010/4322 E. , 2013/2700 K.

KASTEN YARALAMAYA TEŞEBBÜS
EŞİNİ SİLAHLA TEHDİT ETMEK

TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 35
TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 106

"İçtihat Metni"

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Polat"ın eşi mağdur Seval"e yönelik eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın tartıştığı eşi mağdur Seval"in olaydan önce evinden ayrılarak annesi Gülsen"in evine yerleştiği, olay günü sanığın yanına aldığı av tüfeği ile mağdurenin bulunduğu evin önüne gittiği ve balkonda gördüğü mağdureye tüfeğini doğrultarak bir el ateş ettiği, tüfekten çıkan saçma tanelerinin evin kapısına isabet ettiği, sanığı gören mağdurenin evin içerisine kaçarak yaralanmadığı olayda; sanığın eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturduğu halde, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de, sanığın eylemi kasten yaralamaya teşebbüs kabul edildiği halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi hükümlerinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), kurulan hükümde sanık aleyhine temyiz bulunmadığından
CMUK.nun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 01/04/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.