Hırsızlık - işyeri dokunulamazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/7494 Esas 2015/9465 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7494
Karar No: 2015/9465
Karar Tarihi: 04.05.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulamazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/7494 Esas 2015/9465 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi         2014/7494 E.  ,  2015/9465 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulamazlığını bozma, mala zarar verme

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
    2-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozmak suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
    Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
    5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesi uygulanırken, sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek diğer kişileri kapsayacak şekilde uygulama yapılarak aynı maddenin 3. fıkrası hükmüne aykırılık yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
    Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c ve 3.fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu haktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.