MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, davacı vekilinin duruşma isteminin değerden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili 13.03.2013 tarihli dilekçe ile; 3573 sayılı Kanun uyarınca oluşan 4 nolu zeytincilik parselinin Rıfat Yaşar adına tapuya tescil edildiğini, daha sonra müvekkilinin 1/3 payı Mayıs 1988 tarih 27 sıra nolu tapu kaydı ile satın aldığını, zeytincilik tapusunun 346 parseli kapsadığı halde, 1956 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında 4 parsel numarasıyla tapuda kayıtlı olan yerin mükerrer olarak 346 parsel numarasıyla Hazine adına tespit ve tescil edildiğini, daha sonra Fethiye 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 02.07.2009 gün 2007/474 E. - 2009/359 K. sayılı kararıyla 1081 ve 1082 sayılı parsellere ayrıldığını, 2010 yılında yapılan güncelleme çalışmaları sırasında 1082 sayılı parseli de kapsayacak şekilde 534 ada 1 parsel numarasıyla Hazine adına tespit yapıldığını, orman tahdidine olan itirazlarının kabul edilip 4 nolu zeytincilik parseli yok sayılarak mükerrer yapılan tüm tesbit ve tescillerin yolsuz olduğundan iptali ve müvekkili adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; 534 ada 1 parsel sayılı taşınmaz, Kadastro Mahkemesinin 2010/1033 esasında davalı olduğundan anılan parsele ilişkin dava tefrik edildikten sonra 1081 sayılı parselin kesinleşen orman tahdit haritası içinde, 1082 parselin ise 2/B alanında kaldığı, 4 nolu zeytincilik parselinin 1081 sayılı parselin (C) harfi ile gösterilen, 1082 sayılı parselin (B) harfi ile işaretlenen kesimini kapsamakta ve mükerrer tescil bulunmakta ise de her iki parselinde öncesinde ve halihazırda orman niteliğinde oldukları, aslı orman olup herhangi bir nedenle orman sınırları dışına bırakılan taşınmazların 6831 sayılı Kanunun 4099 sayılı Kanunla değişik 7. maddesi gereğince her zaman orman sınırları içine alınabileceği veya Hazine tarafından orman olarak tahsis edilebileceği, 3573 sayılı Kanun uyarınca oluşan tapu kayıtlarının veriliş amacı dışında kullanılamayacakları, miras dahil hiçbir şekilde bölünemeyecekleri, veriliş tarihindeki yüzölçümlerinin küçültülemeyeceği, aksi takdirde Hazinece geri alınacağı, 3573 sayılı Kanunun 4086 sayılı Kanunla değişik 3. maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı olarak 1/3 payın davacı adına tescil edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu kaydına dayalı orman tahdidine itiraz ile tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1744 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp ekip çalışmalarının 01.11.1976 tarihinde, itirazlı yerlerde ise komisyon kararlarının 24.08.1981 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman kadastrosu ve 2. madde uygulaması, daha sonra 3302
- 2 -
2016/3925 - 5030

sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp 22.10.1987 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması ve 07.04.2005 tarihinde ilân edilerek kesinleşen 6831 sayılı Kanunun 4999 sayılı Kanunla değişik 9. maddesi uyarınca yapılan fennî hataların düzeltilmesi işlemi vardır.
Mahkemece verilen karar usûl ve kanuna aykırı olduğu gibi eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır. Şöyle ki; dosya içeriği ve toplanan delillerden: . ... 18.12.1953 tarihli dilekçe ile 4 nolu yabani zeytinlik parselini imar ve ihya etmek üzere Fethiye Kaymakamlığına başvurduğu, talebin kabul edilerek 15.700 m2 yüzölçümlü yabani zeytinliğin imar ve ihya edilmek üzere 03.02.1954 tarihinde . .. tahsis edildiği, imar ve ihya işlemlerinin tamamlanması üzerine 4 nolu zeytincilik parselinin . .. adına tapuya tescilinin yapılması yönündeki Ziraat Bakanlığının 04.05.1959 tarihli yazısına istinaden 3573 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca 18.05.1970 tarihinde 847 yevmiye numarası 13 sıra numarasıyla 15.700 m2 yüzölçümlü taşınmazın zeytinlik niteliği ile ... oğlu . .. adına tapuya tescil edildiği, . .. 4 nolu zeytincilik parselini 28.11.1977 tarihinde .. ve paydaşlarına satış yoluyla devrettiği, anılan kişiler adlarına 28.11.1977 tarih 14 sıra nolu tapu kaydının oluştuğu, ..."nun da 1/3 payını 20.05.1988 tarihinde davacıya sattığı, böylelikle davacı ... adına 20.05.1988 tarih 27 sıra nolu pay tapusunun oluştuğu, 4 nolu zeytincilik parselinin halen . .. oğlu ... (5233/15700), . kızı . . (263/15700), Salih kızı .. .. (562/15700), ... (9642/15700) adlarına ayrı ayrı pay tapuları ile kayıtlı olduğu, Hisarönü köyünde 3 nolu Orman Kadastro Komisyonuna bağlı 3 nolu ekip tarafından 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanunla değişik hükümleri uyarınca yapılan orman kadastrosu ve 2. madde uygulaması sırasında 4 nolu zeytincilik parselinin bir bölümünün orman tahdidi içinde bırakıldığı, bir kesiminin de 15.10.1961 yılından önce zeytinlik olarak ormandan açıldığından 32 nolu iç parsel olarak 2037, 2038, 2039 ve 2040 nolu OTS noktaları ile çevrili P.XIII poligon numarasıyla Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı, anılan işlemlerin 01.11.1976 tarihinde askı suretiyle ilân edildiği, Rıfat Yalçın"ın 29.11.1976 tarihli dilekçe ile 30 günlük askı süresi içinde komisyona itiraz ettiği, 3 nolu Orman Kadastro Komisyonunca 28.10.1980 tarihli tutanakla itirazın reddine ve ekip kararına uyulmasına yönünde karar verildiği, 1956 yılında yapılan tesis kadastrosu sırasında Ölüdeniz beldesi, Hisarönü mahallesi 346 parsel sayılı 16.625 m2 yüzölçümündeki taşınmazın senetsiz ve belgesizden yabani zeytinlik niteliği ile Hazine adına tespit edildiği, itirazsız kesinleştiği, Orman Yönetimi tarafından kesinleşmiş tahdit haritasına dayalı açılan tapu iptali ve tescil davası üzerine Fethiye 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 02.07.2009 gün 2007/474 E. - 2009/359 K. sayılı ilamıyla 346 parselin (A) harfi ile işaretlenen 10.157,29 m2 yüzölçümlü kesiminin tapu kaydının iptal edilerek orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline karar verildiği, temyiz incelemesinden geçerek kesinleşmesi üzerine 346 parselin, 1081 ve 1082 sayılı parsellere ayrıldığı, 1081 parsel sayılı 10.157,29 m2 yüzölçümündeki taşınmazın orman niteliği ile1082 parsel sayılı 6.467,71 m2 yüzölçümündeki taşınmazın yabani zeytinlik niteliği ile Hazine adına tapuya tescil edildikleri, 2010 yılında 3402 sayılı Kanuna 5831 sayılı Kanunun 8. maddesi ile eklenen Ek-4. maddesi uyarınca yapılan kullanım kadastrosu sırasında 534 ada 1 parsel sayılı 10.360,95 m2 yüzölçümündeki taşınmazın ham toprak niteliği ile Hazine adına tespit edildiği, beyanlar hanesine “6831 sayılı Kanunun 2/B madde uygulamasıyla Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı” açıklamasının yazıldığı, dava dışı kişilerin 534 ada 1 sayılı parselin beyanlar hanesine kullanıcı şerhi verilmesi istemiyle kadastro mahkemesine dava açtıkları, ..."in temyize konu davadaki isteklerle anılan davaya feri müdahil olduğu, Fethiye Kadastro Mahkemesinin 2010/1033 E. - 2014/162 K. sayılı kararla 534 ada 1 sayılı parselin bir bölümünün 1082 sayılı parsel ile bir kesiminin de 315 parsel ile mükerrer olduğu, kullanım kadastrosu çalışmasının ikinci kadastro olduğundan yok hükmünde bulunduğu gerekçesiyle tüm davaların reddine, 534 ada 1 sayılı parsele ilişkin kullanım kadastrosu işleminin 3402 sayılı Kanunun 22/1. maddesi uyarınca yok hükmünde olduğunun tespitine karar verildiği, kararın temyiz edilmesi üzerine eksiklikler sebebiyle Yargıtay 16. Hukuk Dairesince geri çevirme kararı
- 3 -
2016/3925 - 5030

verildiği, yine temyize konu davadan tefrik edilen 534 ada 1 sayılı parsele ilişkin davanın da Fethiye 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2013/694 E. - 2014/24 K. sayılı kararıyla anılan taşınmazın Kadastro Mahkemesinin 2010/1033 Esasında davalı olduğundan, davaya bakma görevinin Kadastro Mahkemesine ait bulunduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği, kararın temyizi üzerine Dairenin 2015/16543 Esasına kayıt edildiği, 1082 sayılı parselin (A) harfi ile işaretlenen 6.262,43 m2 yüzölçümlü bölümünün 534 ada 1 sayılı parsel içinde kaldığı, davacının, 534 ada 1 parselin satışının yapılmaması tarafına iade edilmesi isteğiyle 10.01.2013 tarihli dilekçeyle Fethiye Mal Müdürlüğüne müracaatta bulunduğu, Muğla Valiliği Defterdarlık Milli Emlak Müdürlüğünün 14.08.2015 tarih 8288 sayılı kararıyla iade isteğinin reddedildiği anlaşılmaktadır.
3573 sayılı Zeytinciliğin Islahı ve Yabanilerinin Aşılattırılması Hakkında Kanunun 2. ve devamı maddeleri ile 6831 sayılı Kanunun 1/I maddesi gereğince Devlet ormanları içinde ve dışında kalan yabani zeytin sahaları tahsis, imar, ıslah koşulları yerine getirilip 3573 sayılı Kanun uyarınca tapu kaydı oluştuğu takdirde orman sayılmazlar. 28.02.1995 tarihinde yürürlüğe giren 3573 sayılı Kanunun bazı hükümlerinin değiştirilmesi ve yürüklükten kaldırılmasına ilişkin 4086 sayılı Kanunla 3573 sayılı Kanunun 2. maddesindeki "Devlet Ormanları içinde bulunan ve aşılı hale getirilecek olan bütün yabani zeytinlik sahaları" ibaresi Anayasanın 169. maddesindeki "31.12.1981 tarihinden önce bilim ve fen bakımından orman niteliğini kaybeden yerler dışında, orman sınırlarında daraltma yapılamaz" hükmüne aykırı olması nedeniyle yürürlükten kaldırılmış, aynı Kanunun 3. maddesi ile de değiştirilerek "Beşyıl süre ile taşınmazın gayesine uygun olarak kullanıldığı Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca tespit edilenlere mahallin en büyük mülki amiri tarafından tapuları devredilir. Bu yolla verilen taşınmazlar hiçbir şekilde veriliş amacı dışında kullanılamaz. Bu taşınmazlar; miras dahil hiç bir şekilde bölünemez, veriliş tarihindeki yüzölçümü hiç bir şekilde küçültülemez. Aksi takdirde Hazinece geri alınır. Bu hususlarda taşınmaz siciline gerekli şerh verilir.
Bu maddeye göre verilen süre içinde aşılama, temizleme, dikim ve bakım işlemleri yapılmamış olursa verilen izin Bakanlıkça re"sen iptal edilir" hükmü getirilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta davacının dayandığı 20.05.1988 tarih 27 sıra nolu pay tapusu, 3573 sayılı Kanun uyarınca oluşan 18.05.1970 tarih 13 sıra nolu kök tapudan satışlar yoluyla 4086 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 28.02.1995 tarihinden önce 20.05.1988 tarihinde oluştuğundan mahkemenin ret gerekçesi dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Ne var ki; 3573 sayılı Zeytincilik Kanunu uyarınca oluşan tapu kaydının bulunması orman kadastrosunun kendiliğinden geçersiz olması sonucunu doğurmaz. Anılan tapu kaydına dayanılarak orman kadastrosunun iptali için 1744 sayılı Kanunda öngörülen hak düşürücü süreler içinde dava açılmasında yasal zorunluluk bulunmaktadır. Dava tarihi itibariyle orman kadastrosunun iptali için öngörülen hak düşürücü süreler çoktan geçmiş olup yörede yapılan orman kadastrosu kesinleşmiştir. Bu durumda orman tahdidi içinde kalan taşınmazlara (1081 sayılı parsele) yönelik açılan davanın dinlenme olanağı bulunmamaktadır. Ancak, Hazine adına orman rejimi dışına çıkarılan 1082 parsel sayılı taşınmazın, 4 nolu zeytincilik parselinin kapsamı içinde kalan bölümü yönünden 6292 sayılı Kanun hükümlerinin değerlendirilmesi gerekmektedir
6292 sayılı Kanunun 7. maddesinde, hukuk devletinin bir gereği olarak, tapu sicilinin tutulmasından devletin sorumlu olduğu da dikkate alınarak ve ayrıca, vatandaşların Devlete olan güveninin devamının sağlanması amacıyla, tapu kütüklerine 2/A veya 2/B belirtmesi konulan taşınmazların tapu kayıtlarının geçerliliği, belirtmelerin terkini ve iade edilecek taşınmazlarla ilgili düzenlemeler yapılmıştır. Buna göre, Kanunun 7. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca “Tapu ve kadastro veya imar mevzuatına göre ilgilileri adına oluşturulan ve tapuda halen kişiler adına kayıtlı olan taşınmazlardan Hazine adına orman sınırı dışına çıkarıldığı gerekçesiyle tapu kütüklerine 2/A veya 2/B belirtmesi bulunan veya konulan taşınmazların tapu kayıtları bedel alınmaksızın geçerli kabul edilir ve tapu kütüklerindeki 2/A veya 2/B belirtmeleri terkin edilerek tescilleri aynen devam eder, aynı gerekçeyle bu nitelikteki taşınmazlar hakkında dava açılmaz, açılan davalardan vazgeçilir, açılan davalar sonucunda tapularının iptaliyle Hazine adına tesciline karar verilen, kesinleşen ve tapuda henüz infaz edilmeyen taşınmazlar
- 4 -
2016/3925 - 5030

hakkında da aynı şekilde işlem yapılır…”; birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca “Özel kanunları gereğince Devlet tarafından kişilere satılan, dağıtılan, trampa edilen, bedelli veya bedelsiz olarak devredilen veya iskânen verilen ya da özelleştirme suretiyle satılanlar ile hisseleri devredilen özel hukuk tüzel kişileri adına kayıtlı olan ancak daha sonra Hazine adına orman sınırı dışına çıkarıldığı gerekçesiyle tapu kütüklerine 2/A veya 2/B belirtmesi konulan taşınmazların tapu kayıtları geçerli kabul edilir, aynı gerekçeyle bu nitelikteki taşınmazlar hakkında dava açılmaz, açılan davalardan vazgeçilir,…” hükümlerine yer verilmiştir.
Bu durumda 6292 sayılı Kanunun 7/1-b maddesindeki düzenleme karşısında 4 nolu zeytincilik parseli halen Mehmet Sait oğlu ... (5233/15700), Akif kızı . ... (263/15700), Salih kızı .. .. (562/15700), ... (9642/15700) adlarına ayrı ayrı pay tapuları ile kayıtlı olduğu anlaşıldığından, ... kızı . .., .. kızı ... tarafından çekişme konusu taşınmazlara ilişkin aynı iddia ile açılmış davaların olup olmadığı araştırılıp var ise tüm davalar birleştirilmeli, 4 nolu zeytincilik parselini ve komşularını gösterir şekilde geniş zeytincilik paftası ile çekişmeli taşınmazlara komşu olan parsellerin kadastro tespit tutanakları var ise dayanak belgeleri Tapu Müdürlüğünden getirtilmeli, çekişmeli taşınmazlara komşu olan parseller hakkında zeytincilik tapularına dayanılarak dava açılıp açılmadığı araştırılmalı, dava açılmış ise dava dosyaları bulundukları yerlerden getirtilmeli, dayanak tapu kaydının sınırlarında okunan zeytincilik parselleri hakkında 3573 sayılı Zeytincilik Kanunu uyarınca tapu kaydı oluşturulup oluşturulmadığı Tapu Müdürlüğünden sorulup oluşturulmuş ise anılan tapu kayıtları getirtilmeli, daha sonra önceki bilirkişiler dışında yerel bilirkişi ve bir harita mühendisi bilirkişi aracılığıyla yeniden yapılacak keşifte tapu kaydı ve dayanağı zeytincilik paftası usûlüne uygun olarak zemine uygulanmalı, tapu kaydının davalı yerlere ilişkin olup olmadığı tespit edilip 3402 sayılı Kadastro Kanununun 20/A maddesi uyarınca kapsamı belirlenmeli, 4 nolu zeytincilik parseline ait zeytincilik tapu kaydı ile dayanağı harita kapsamında kalan ve orman rejimi dışına çıkarılan taşınmazlar (1082 sayılı parsel) yönünden 6292 sayılı Kanun hükümleri gözetilerek ulaşılacak sonuca göre hüküm kurulmalıdır.
Açıklanan hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırmaya dayalı olarak dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03.05.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.