18. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/3763 Karar No: 2014/10141 Karar Tarihi: 09.06.2014
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/3763 Esas 2014/10141 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mardin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde açılan dava, galle fazlasına müstahak ve tevliyete ehil vakıf evladı olduklarının tespiti ile mütevellinin görevden alınması istenilmiştir. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ancak teyit etmemiş, başvuru temyiz edilmiştir. Temyiz istemi kabul edilmiştir çünkü tevliyetin batın şartı gereğince davacıların tevliyet yönünden davasının reddine karar verilmesi gerekmektedir. Kararda HUMK.nun 428. maddesi açıklanmıştır.
18. Hukuk Dairesi 2014/3763 E. , 2014/10141 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Mardin 1. Asliye Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 05/09/2013 NUMARASI : 2012/364-2013/392
Dava dilekçesinde, galle fazlasına müstahak ve tevliyete ehil vakıf evladı olduklarının tespiti ile mütevellinin görevden alınması istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm V.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacıların, vakıf kurucusu M.. Y..’nın soyundan geldikleri nüfus kayıtları ile anlaşıldığından, mahkemece tümünün galle fazlasına müstahak; M.. E.. ve A.E.’nin ise tevliyete ehil vakıf evladı oldukları yolundaki tespitinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; Dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davaya konu Mülhak M.A. E. B. A. E. (Şeyh M.. E..) Vakfı"na ait 18 Şaban 1341 (5 Nisan 1923) tarihli vakfiyede, tevliyetin batın şartı (yani ön batında vakıf evladı varken sonraki batında bulunan evladın hak sahibi olamaması kuralı) ile erkek evlada bırakıldığı, dosyada bulunan açıklamalı nüfus kayıtlarından son mütevelli A.. E.. dahil olmak üzere üçüncü batında sağ bir çok erkek evladı bulunduğundan mahkemece, dördüncü ve beşinci batınlarda bulunan davacılardan M.. E.., M.. Y.., M.. Y.., M.. E.., B.. E.., M.. E.. ve H.. E..’nin tevliyet yönünden davasının reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle kabulü yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.