Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 20.08.2000-09.12.2000 tarihleri arasında çalıştığının tespitiyle, 09.12.2000 tarihinde geçirdiği kazanın iş kazası olduğunun ve iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle gelir bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan A.Ö. ile K.N. Vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı; 20.08.2000-09.12.2000 tarihleri arasında davalı işverene çırçır fabrikasında hamal olarak çalıştığının, 09.12.2000 tarihinde geçindiği kazanının iş kazası olduğunun ve iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik nedeniyle gelir bağlanması gerektiğinin tespiti istemi ile dava açmıştır.
Mahkemece, davacının 01.11.2000-09.12.2000 tarihleri arasında hizmet akdi ile çalıştığının, 09.12.2000 tarihinde geçirdiği kazanın iş kazası olduğunun ve iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiş ve bu karar süresinde davalı işverenler tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının davalı iş yerinde hizmet akdi ile çalıştığının ve 09.12.2000 tarihinde geçirdiği kazanın iş kazası olarak kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki dava konusu dönemde davacının 21.07.2000 ile 10.11.2000 tarihleri arasında başka bir işverene ait işyerinde geçen çalışmaları nedeniyle kuruma bildirimde bulunulduğu dosya içerisindeki hizmet cetvelinden anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca 01.11.2000 tarihinden itibaren davalı işyerinde çalışmaya başladığının kabulünün isabetsiz olduğu ortadadır.
Davacıya iş kazası kolundan gelir bağlanmasına yönelik karara gelince; Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesidir. Anılan maddeye göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir.
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 45. maddesinde: Sürekli iş göremezlik gelirinin iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum Sağlık Kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalıya bağlanacağı, belirlenmiştir.
Öte yandan 5510 sayılı Yasa’nın 95. maddesine göre "Bu Kanun gereğince, yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, çalışma gücü kaybı, geçici iş göremezlik ödeneklerinin verilmesine ilişkin raporlar ile iş kazası ve meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücü veya çalışma gücü kaybına esas teşkil edecek sağlık kurulu raporlarının usûl ve esaslarını, bu raporları vermeye yetkili sağlık hizmeti sunucularının sahip olması gereken kriterleri belirlemeye, usûlüne uygun olmayan sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeleri düzenleyen sağlık hizmet sunucusuna iade ederek belirlenen bilgileri içerecek şekilde yeniden düzenlenmesini istemeye Kurum yetkilidir. Usûlüne uygun sağlık kurulu raporu ve dayanağı tıbbî belgeler ile gerekli diğer belgelerin incelenmesiyle; yurt dışında tedavi için yapılacak sevklere, vazife malullük derecesini, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu tespit edilen meslekte kazanma gücünün kaybına veya meslekte kazanma gücünün kaybı derecelerine ilişkin usûlüne uygun düzenlenmiş sağlık kurulu raporları ve diğer belgelere istinaden Kurumca verilen karara ilgililerin itirazı halinde, durum Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunca karara bağlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Kurumun birlikte çıkaracağı yönetmelikle düzenlenir.
Bu yasal düzenleme gereğince düzenlenen Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşleri Yönetmeliğinin Geçici 1. maddesinde; Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce çalışma gücü kaybı, iş kazası, meslek hastalığı, vazife malullüğü, harp malullüğü sonucu meslekte kazanma gücü kaybı ile erken yaşlanma durumlarının tespiti talebinde bulunan sigortalılar ve hak sahipleri için, yürürlükten kaldırılan ilgili sosyal güvenlik mevzuatının 5510 sayılı Yasa’ya aykırı olmayan hükümlerinin uygulanacağı, 5. maddesinde sigortalı ve hak sahiplerinin çalışma gücü oranlarının a) Sağlık Bakanlığı eğitim ve araştırma hastaneleri, b) Devlet Üniversitesi, c) Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı asker hastaneleri, ç) sigortalıların ikamet ettikleri illerde (a), (b), (c) bentlerinde belirtilen hastanelerin bulunmaması durumunda Sağlık Bakanlığı tam teşekküllü hastanelerin yetkili olduğu, bildirilmiş, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin 56. maddesinde ise Kurum Sağlık Kurulunca verilen karara karşı yapılan itirazların Yüksek Sağlık Kurulunca inceleneceği bildirilmiştir.
Davalı Kurum tarafından sağlık kurulu tarafından davacının meslekte kazanma güç kayıp oranına ilişkin bir belirleme yapılmadığı halde, SSK işlemleri yönünden, Kahraman Maraş’taki sigortalıların, Kahraman Maraş Devlet hastanesine gönderildiğinin bildirilmesi nedeniyle, mahkemenin talebi üzerine Kahraman Maraş Devlet hastanesince düzenlenen 30.05.2006 tarihli raporla belirlenen %42,00 sürekli iş göremezlik oranının, davacının beden güç kayıp oranının tespiti için esas alınarak sonuca gidilmesi doğru değildir.
Yapılacak iş; öncelikle, davalı kurum dava konusu olayı iş kazası olarak değerlendirmediğinden, kurumu bağlamamak kaydıyla da olsa, Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca davacının meslekte kazanma gücü kayıp oranını belirlemek buna itiraz halinde 5510 sayılı yasanın 95.maddesindeki yöntem uyarınca öncelikle Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu"ndan rapor alınması, ilgililerin buna da itiraz etmesi halinde Adli Tıp Kurumundan "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Tespiti İşlemleri Yönetmeliğindeki " hükümler çerçevesinde düzenlenmiş rapor alınarak, Sigortalıda meslek hastalığının bulunup bulunmadığının, var ise sigortalının meslekte kazanma güç kaybı oranının kesin biçimde belirlenmekten ibarettir.
Mahkemece; davacının meslekte kazanma güç kayıp oranının %24,20 olduğuna ilişkin Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesince düzenlenen 06.07.2005 tarihli raporla, davacının iş kazası sonucu %42,00 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiğine ilişkin Kahraman Maraş Devlet hastanesince düzenlenen 30.05.2006 tarihli rapor arasındaki çelişki 5510 sayılı yasa ile düzenlenen yönteme uygun olarak giderilmeksizin yazılı şekilde davacının sürekli iş göremezlik oranının belirlenmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalılar K.N. ve A.Ö.’in bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
