MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 16. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2014
NUMARASI : 2013/398-2014/120

Dava ve karşı dava dilekçelerinde, anayapının onaylı mimari projesine aykırı yapılan aykırılıkların eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava ve karşı dava dilekçelerinde, taraflarca anayapının ortak alanlarında yapılan projeye aykırı değişikliklerin eski hale getirilmesi istenilmiş, mahkemece yapılan yargılama sonucunda asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-634 Sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesinin birinci fıkrasında, kat maliklerinin anataşınmazın mimari durumunu titizlikte korumaya mecbur oldukları belirtildikten sonra ikinci fıkrada da kat maliklerinden biri, bütün kat maliklerinin rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde onarım, tesis ve değişiklik yaptıramaz. Dosya içindeki bilgi ve belgelerden özellikle yerinde yapılan keşif sırasında düzenlenen 06.12.2013 günlü bilirkişi raporu içeriğinden, davalı/karşı davacıya ait 10 numaralı bağımsız bölümün sokağa bakan cephesinde salon önünde anataşınmazın ortak alanına gelecek biçimde balkona monteli, açılır kapanır ve diğer kat maliklerinin manzarasını etkileyecek bir yapı niteliğinde güneşlik (tente) yapıldığı anlaşılmıştır.Yasanın belirtilen emredici hükmü dikkate alındığında davalı tarafın kat irtifaklı anataşınmazın ortak alanı ile irtibatlandırmak suretiyle meydana getirdiği ve projesinde yer almayan güneşlik (tente) ile ilgili olarak mahkemece eski hale getirilmesine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle bu istemin reddi yolunda hüküm kurulması,
2-Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamalarında, Kat Mülkiyeti Yasasının 16.maddesi uyarınca anataşınmazın ortak yerlerine arsa payları oranında ortak mülkiyet hükümlerine göre malik ve arsa payları oranında kullanma hakkına sahip olan kat maliklerinin çağdaş yaşamın zorunlu gereksinimlerinden olan televizyon anteninin aşağıda açıklanan koşullara uygun bulunması durumunda anayapının ortak yerlerine konulması konusunda diğer kat maliklerinin rızası aranmamaktadır. Anayapının ortak yerlerine kat maliklerinin bireysel antenlerini koyabilmeleri için anten kurulacak olan ortak yerin özel bir amaca özgülenmiş olmaması, binada tüm kat maliklerinin yararlandığı bir anten sisteminin bulunmaması, böyle bir anten yoksa anten kurulmak istenen ortak yerde her bağımsız bölüm için yeterli alanın mevcut olması, sistemin her bağımsız bölüme ait arsa payını aşmaması, bu antenlerin bağımsız bölümlere ve anayapıya zarar vermemesi, binanın estetiğine de olumsuz etki etmemesi gerekir. Türkiye"nin çeşitli bölgelerinden daireye intikal eden dava dosyalarından, antenlerin, yukarıdaki koşullar sağlanmak kaydıyla ve genellikle anayapının çatısına kurulmakta olduğu, çatının bu uygulama için elverişli olmaması halinde ise kat maliklerinin antenlerini kendi bağımsız bölümlerinin sınırları içinde kalmak kaydıyla balkonlarına taktırdıkları bilinmekte ve bu uygulama Yargıtay"ca da kabul edilmektedir. Açıklanan nedenlerle davalı/karşı davacının çatıya kurduğu anten ve kabloların kaldırılması konusunda yukarıda izah edilen araştırmanın eksiksiz olarak yapılması, bütün şartların bir arada olması halinde kabloların davacının bağımsız bölümüne ve görüntüsüne zarar vermeyecek şekilde geçirilmesi kaydıyla bu istemin reddine, aksi halde ise kabulü gerekirken eksik inceleme ile yazılı biçimde istemin kabul edilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.