Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/916 Esas 2018/10703 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin sanığın kusuru olmadığına, katılan vekilinin ise bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı, maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınıp, uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan, sanığın tali kusurlu olarak neden olduğu olayda; katılanın hayati tehlike geçirdiği, vücuttaki kemik kırıklarının ağır (4) derecede oluştuğu, duyu veya organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesine neden olacak şekilde yaralandığı gözetilerek, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde alt sınırdan hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.