Davacı, davalı işveren nezdinde 4 yıl 4 ay 19 gün çalıştığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı  kanuni gerektirici sebeplere göre  davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı,01.01.1996-20.05.2000 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen davalı kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitini istemiştir.
Mahkemece, davacının davalı işyerinde 01.01.1996-05.01.1999 tarihleri arasında çalıştığının tesbitine, 01.05.1999-20.05.2000 tarihleri arasındaki döneme ilişkin talebin ,bu dönemde yapılan çalışmalar SSK"ya bildirildiğinden hukuki yarar bulunmadığından reddine karar verilmiştir.
Mahkemece 01.05.1999-20.05.2000 tarihleri arasındaki çalışmaların tesbiti isteminin reddine ilişkin verilen karar yerinde isede 01.01.1996-05.01.1999  tarihleri arasında geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının kabulüne dair verilen karar usul ve yasaya uygun bulunmamıştır.
Davanın yasal dayanağı belirgin olarak 506 sayılı Yasa"nın 79/10. maddesidir. Anılan maddede; yönetmelikle tespit edilen belgeleri işveren tarafından verilmeyen veya çalıştıkları Kurumca tespit edilemeyen sigortalılar çalıştıklarını, hizmetin geçtiği yılın sonundan başlayarak 5 yıl içerisinde mahkemeye başvurarak alacakları ilam ile ispatlayabilecekleri öngörülmüştür. Somut olayda davacının 01.05.1999-20.05.2000 tarihleri arasındaki çalışmaları Kuruma tam olarak bildirilmiş; sigortalı, davalıya ait işyerindeki çalışmasından önce dava dışı başka bir işyerinde 05.01.1999-01.05.1999 tarihleri arasında 87 gün çalıştıktan sonra davalıya ait işyerinde çalışmaya başlamıştır.05.01.1999 tarihinden önceki çalışması , dava dışı başka bir işyerinde çalışmakla kesintiye uğradığından 01.03.2005 dava tarihli bu davada 05.01.1999 tarihini takip eden yılbaşı olan 01.01.2000 tarihinden itibaren hak düşürücü süre 31.12.2004 tarihi itibariyle geçmiştir. 
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutularak davanın tümüyle reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların  bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalı M. Apt. Yönetimi"ne iadesine, 10.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.