MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, ortak mirasbırakanları anneleri....’nun kayden maliki bulunduğu 9896 ada, 37 parselde yer alan 46 nolu bağımsız bölümü oğlu ...’e 27 nolu bağımsız bölümü, oğlu ...i’ye, 26 nolu bağımsız bölümü ise oğlu...’na, 10 nolu bağımsız bölümü ise oğlu ...’a 19/02/2002 tarihli resmi akitle tapuda satış gibi göstermek suretiyle devrettiğini, temliki işlemin kız çocuklarından mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu kayıtlarının miras payları oranında iptal ve tesciline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar; iddiaların yersiz olduğunu, gerçek satış yapıldığını, murisin serbest iradesi ile taşınmazları temlik ettiğini, zamanaşımı süresinin dolduğunu belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, temliki işlemde muvazaa olgusunun gerçekleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hâkimi .. "ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava; muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, özellikle; mirasbırakanın çekişmeye konu 9896 ada, 37 parselde yer alan 10, 26, 27 ve 46 nolu bağımsız bölümlerini satış yoluyla davalılara temlikinin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanmak suretiyle davacıların miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak; dava 20.000,00.-TL değer gösterilmek suretiyle açılmış, mahkemece yapılan uygulama sonucu çekişme konusu taşınmazların dava tarihindeki değerlerinin toplamın 830.000,00 -TL. olarak belirlenmiştir.
Bu durumda,hüküm altına alınması gereken nispi karar harcı ve kendisini vekil ile temsil ettiren davacılar yararına taktir edilmesi gereken avukatlık ücretinin; keşfen belirlenen değer üzerinden harcın ikmal edildiği de gözetilerek davacıların miras payına (5/24 ) isabet eden (172,916,000 -TL.) üzerinden hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile taşınmazların tamamının toplam değeri üzerinden fazla harç ve avukatlık parasına hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki; anılan bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden;
a) Yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasının 5. bendindeki; "Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 20.378,85 –TL. karar ilam harcından peşin ve tamamlama harcı olmak üzere toplam 3.206,00 TL harcın mahsubu ile bakiye 17.469,85 TL. harcın hisseleri oranında davalılardan alınarak hazineye irad kaydına, davacılar tarafından peşin yatırılan harcın davalılardan hisseleri oranında alınarak, davacılara hisseleri oranında verilmesine” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine,
“Harçlar Kanunu gereğince karar tarihi itibariyle alınması gereken 11.812,12 TL. karar ve ilam harcından peşin ve tamamlama ile alınan toplam (297,00 TL.+2.909,00 TL.) 3.206,00 TL. harcın mahsubu ile bakiye 8.606,00 TL. harcın miras payları orananda davalılardan alınarak hazineye irad kaydına, davacılar tarafından peşin yatırılan harcın davalılardan payları oranında alınarak , davacılara payları oranında verilmesine”
b) Yerel mahkeme kararının hüküm fıkrasının 7. bendindeki; “Davacıların dava tarihindeki değere göre harç tamamlayarak işlem yapmaları dikkate alınarak 23.099,74 TL. vekalet ücretinin davalılardan hisseleri oranında alınarak davacılara payları oranında verilmesine” ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine,
“Davacılar vekil ile temsil edildiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacılar vekilinin sarf ettiği emek ve mesaisi dikkate alınarak harcı tamamlanan 172.916,00 TL. dava değeri üzerinden 15.774,00 TL nispi vekâlet ücreti taktiri ile davalılardan miras payları oranında alınarak davacılara miras payları oranında verilmesine" ibaresinin yazılmasına, davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına, 02.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.