Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/7213 Esas 2014/10126 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Yatağan Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2013
NUMARASI : 2012/223-2013/388

Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 Sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazların ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyadaki kayıtlara göre 2012 yılında dava konusu .parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 26,46 TL, emsal alınan . parselin değeri ise 30,87 TL dir. Buna göre emsal taşınmazın dava konusu taşınmazdan daha değerli olduğu, bu durumda en fazla eşdeğer kabul edilerek değerlendirme yapılabileceği düşünülmeden, dava konusu taşınmazın emsalden 1.08 misli daha değerli olduğu kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde değerlendirme yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulmuş olması,
2-Dava konusu taşınmazın 26.06.2012 olan değerlendirme tarihi, emsal alınarak incelenen . parsel sayılı taşınmazın ise 15.02.2011 olan satış tarihi itibariyle imar yasası hükümleri gereğince imar uygulaması görmüş imar parselleri olup olmadıkları, tapu müdürlüğü ve belediye imar müdürlüğünden sorularak, dava konusu taşınmazın imar parseli, somut emsal alının taşınmazın kadastro parseli olması halinde, dava konusu taşınmazın emsalle karşılaştırılması sonucu bulanacak değerinden İmar Yasası"nın 18.maddesi uyarınca düzenleme ortaklık payına karşılık gelecek oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.