Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/3113 Esas 2014/10666 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2013
NUMARASI : 2011/530-2013/451

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin, dava dışı şahıstan satın aldığı gecekondu için verilmiş olan tapu tahsis belgesinin tapuya çevrilmesi için davalı belediyeye başvurduğunu, gecekondunun işyeri olarak kullanıldığı gerekçesiyle istemi reddeden davalı belediyece ancak tahsis nedeniyle ödenen 3.522 TL nin iade edilebileceğinin bildirildiğini, bu bedelin ise düşük olduğunu belirterek; fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak üzere, tahsis nedeniyle ödenilen bedelin denkleştirici adalet ilkesi gereğince ulaştığı değerden şimdilik 9.000 TL nin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; 2981 sayılı kanun gereğince hak sahibi olamayacağı belirlenen davacının ancak tahsis nedeniyle ödediği bedelin iadesini talep edebileceğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; denkleştirici adalet ilkesi uyarınca hesaplama yapan bilirkişi raporu esas alınmak suretiyle davanın kabulüne, 9.000 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, davacının ödediği bedelin ödeme tarihleri de gözetilerek çeşitli ekonomik etkenler nedeniyle azalan alım gücünün, ÜFE, TÜFE, altın ve döviz kurlarındaki artışlar, memur maaş ve işçi ücretlerindeki artışlar vs. ortalamaları alınmak suretiyle ifanın imkansız hale geldiği 27.04.2011 tarihinde ulaşacağı alım gücünün hesaplanması gerekirken, mahkemece sadece cumhuriyet altını oranını esas alan bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 30.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.