MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların, yakınanın el ve ayaklarını plastik kelepçe ile bağlayıp yağmaladıktan sonra üzerine kapıyı kilitlemek suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçunu işlediklerinin iddia edilmesi karşısında, anılan suçtan haklarında zamanaşımı süresince işlem yapılması olanaklı kabul edilip,
Müştekinin 05.04.2015 tarihli kolluk ifadesinde, sanıklar ile arkadaşlarının 3000 TL para ve laptopunun yağmalandığını belirttiği, 06.04.2015 tarihli kolluk tutanağı ile de yağmalanan laptopun iade edildiği dikkate alındığında; kısmi iade nedeniyle müştekinin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermediği hususu sorulmadan, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesiyle uygulama yapılması kanuna aykırı ise de, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I-) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık ...’un temyiz itirazının yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Sanığın tekerrüre esas alınan Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2013 tarih ve 2012/176 Esas–2013/137 Karar sayılı ilamındaki mala zarar verme suçuna ilişkin 24 ay hapis cezası içeren hükmün açılan temyiz davası sonucunda Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.09.2014 tarih ve 2014/10504–2014/20492 sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği, bozma kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda verilen kararın ise suç tarihinden sonra olan 30.05.2015 tarihinde kesinleşmiş olduğu dikkate alındığında anılan ilamın bu hali ile tekerrüre esas alınamayacağı, ancak; sanığın adli sicil kaydına yansıyan eski hükümlülük kayıtları içinde 21.02.2013 tarih ve 2012/176 Esas–2013/137 Karar sayılı ilamındaki konut dokunulmazlığını ihlal etme suçuna ilişkin verilen 8 ay hapis cezası içeren ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 22.09.2014 tarih ve 2014/10504 Esas–2014/20492 sayılı kararı kesinleşen 8 ay hapis cezası hükmünün tekerrüre esas alınmasının olanaklı olduğunun düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından; tekerrür ile ilgili bölümden "Sanık ..."ün sabıka kaydında gözüken Konya 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/176-2013/137 Esas-Karar sayılı kararında, sanık hakkında TCK’nin 151/1. maddesinden 24 ay hapis cezası verildiği, kararın 22/09/2014 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından" cümlesi çıkarılarak yerine "Sanık ...’ün sabıka kaydında gözüken Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.02.2013 tarih ve 2012/176 Esas–2013/137 Karar sayılı kararına konu konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 8 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı ve ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla" cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.