Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/12740 Esas 2008/17192 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  davalı işveren nezdinde 9.6.1999-6.8.1999 tarihleri arası çalıştığının günlerin tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan  Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalı K. Yapı Anonim Şirketi Taşeronu B.  İnşaat Limited Şirketi’ne ait işyerinde  9.6.1999-6.8.1999 tarihleri arasında çalışmasının bulunmadığının tespiti ile Kuruma bildirilen  bu sürelerin iptalini istemiştir.
Mahkeme  yazılı gerekçelerle istemin kabulüne karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davacının davalı işyerinde 9.6.1999-6.8.1999 tarihleri arasında geçen 53 günlük  çalışmasının Kuruma usulüne uygun olarak bildirildiği ve primlerinin de ödendiği, dava dilekçesinin içeriği ve Kurumun 29.8.2001 tarih 040614 sayılı Yazısı dikkate alındığında, davacının asıl maksadının 1.9.1994 tarihinde  başlayan ancak 9.6.1999-6.8.1999 tarihleri arasındaki çalışması nedeniyle 9.6.1999 tarihi itibariyle  sona erdirilen ve bu tarihten sonraki kısmı iptal edilen isteğe bağlı sigortalılığına geçerlik tanımak olduğu anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasa’nın 6. maddesinde sigortalı olmak hak  ve yükümünden kaçınılamayacağı ve vazgeçilemeyeceği, 5510 sayılı Yasa’nın 7. maddesinde de sigorta hak ve yükümlülüklerinin çalışmanın başladığı tarihten itibaren başlayacağı belirtilmiştir. Çalışma olmaksızın Kuruma bildirim yapılması, özellikle de 53 günlük sürede bir  çalışma bulunmaksızın bildirim yapılmasının mümkün bulunmamasına, sigortalılıktan vazgeçilemeyeceğine, davacının daha önce de inşaat işyerinde çalışmalarının bulunmasına ve amacının iptal edilen isteğe bağlı sigortalılık süresine geçerlilik sağlamak olmasına göre, istemin reddi gerekirken maddi olgularla bağdaşmayan soyut tanık beyanı ve yetersiz bilirkişi raporu ile sonuca gidilmesi doğru görülmemiştir.
Mahkemece  bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek istemin kabulüne  karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı kurum vekilinin  bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.11.2008  gününde oybirliğiyle karar verildi.