Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile TCK"nın 85/2, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, 19/11/2008 tarihli karar ile sanığın, Türk Ceza Kanununun 85/2. ve 62. maddeleri uyarınca 1yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın, itiraz edilmemesi üzerine 07/01/2009 tarihinde kesinleştiği ve belirtilen tarih itibariyle beş yıllık denetim süresi başladığından, 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu, daha sonra sanığın, 30/06/2010 tarihinde “Kooperatifler Kanuna Muhalefet etme” suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Borçka (kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 10/05/2012 tarihli ilamı ile mahkumiyetine hükmedildiği, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlendiğinden, bu suçun işlendiği 30/06/2010 tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin işlemeye devam ettiği anlaşılmakla;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem Türk Ceza Kanununun 85/2. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran 765 sayılı (mülga) TCK"nın 455/2 son maddesine uymakta olup aynı kanunun 102/3. maddesi uyarınca 10 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihi olan 19/11/2001 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/3 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 15 yıllık zamanaşımı, inceleme tarihinden önce 12/05/2018 tarihinde gerçekleşmiş ve 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki şartların da oluşmadığı anlaşılmakla, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün sair yönleri incelenmeksizin, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/3, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE, 12/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.