MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma ve Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin ve ziynet alacağı talebinin reddi yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka ve ziynet alacağı davasında lehine vekalet ücreti verilmemesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin kusur belirlemesi ve nafakaya yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Mahkemece davalı erkeğin eşine hakaret ettiği, fiziksel şiddet uyguladığı, davacı kadının da eşine ve eşinin babasına hakaret ettiği, küçük düşürücü sözler söylediği, eşinin ailesini istemediği gerekçesiyle taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; toplanan delillerden, davacı kadının eşinin babasına hakaret eyleminden sonra evlilik birliğinin uzunca süre devam ettiği, bu vakıanın erkek tarafından affedildiğinin en azından hoşgörü ile karşılandığının kabulü gerekir. Tanık beyanlarında geçen tarafların birbirlerine diğer hakaret eylemleri soyut nitelikte olup hükme esas alınamaz. Gerçekleşen duruma göre davalı erkeğin eşine birden fazla fiziksel şiddet uyguladığı, çocuğu aldırma konusunda baskı yaptığı, davalı kadının ise eşinin ailesini istemediği anlaşılmaktadır. Evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda davalı erkeğin, kadına oranla daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının manevi tazminat (TMK m. 174/2) talebinin reddedilmesi doğru değildir.
b-Davacı kadının dava dilekçesinde talep ettiği maddi tazminat talebi, Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamındaki tazminat yanında, evlenerek işinden ayrılmış olması sebebiyle mahrum kaldığı gelirlere de yöneliktir. Mahkemece, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 31. maddesinde düzenlenen hakimin davayı aydınlatma yükümlülüğü gereğince, davacı kadından talep ettiği tazminatın ne kadarının Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamında olduğu, ne kadarının işinden ayrılması sebebiyle mahrum kaldığı gelire yönelik olduğu sorulup tespit edilmelidir. Dava açılırken yatırılmış olan başvurma harcı, dava dilekçesinde yer alan bağımsız taleplerin tümünü kapsar. O halde, davacının boşanmanın eki niteliğinde bulunmayan maddi tazminat talebi yönünden nispi karar ve ilam harcının peşin bölümünü yatırması için davacıya süre verilmesi (Harçlar K m. 30-32), harcın tamamlanması ve gerekli açıklamanın yapılması halinde, kadının tazminat talepleri hakkında sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.


../..




c-Davacı kadın talep ettiği ziynet alacağını dinlettiği tanık beyanları ile ispatlamıştır. Mahkemece ziynet alacağı davasının kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2-a, 2-b ve 2-c bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, bozma sebebine göre davalı erkeğin ziynet alacağı davasının reddi nedeniyle kendisine vekalet ücreti verilmemesine yönelik temyiz itirazının incelenmesine yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Nevzat"a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 09.05.2016 (Pzt.)