Davacı,  davalı işveren nezdinde 01.05.1997 - 15.11.2004 tarihleri arası çalıştığının tespitine  karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, 01.05.1997-15.11.2004 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde büro elemanı olarak hizmet akdi ile sürekli çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece, istek, tanık sözlerine dayanılarak kabul edilmiştir.
Bu tür hizmet tespitine yönelik davaların kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi icap ettiği Dairemizin giderek Yargıtay’ın içtihadı gereğidir.
Davacının 01.05.1997-26.11.2004 tarihleri arasında davalı işverenlere ait işyerinden hizmetleri kısmi ve kesintili olarak bildirilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen ve ifadeleri hükme dayanak alınan davacı tanıkları D.Ö. ve A.S.K., davacının 1997-2004 yılları arasında aralıksız çalıştığını beyan etmişler ise de, adı geçen tanıkların dönem bordrolarında isimleri  olmadığı gibi, komşu işyerlerinin kayıtlarına geçmiş kimseler de değildir. Yargılama sırasında dinlenen kısmi bordro tanığı D.Y., davacının kısmi ve kesintili çalıştığını belirtmiştir. Söz konusu tanığın sadece 2005 yılı bordrolarında  isminin yer alması nedeniyle davacının ihtilaflı dönemdeki çalışmaları konusunda bilgi sahibi olmadığı açıktır. Bu bakımdan tanık sözleri çalışma olgusu yönünden somut olaylara dayanmamakta, soyut düzeyde kalmaktadır.
Yapılacak iş, davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu göz önünde tutularak, davacı ile ihtilaflı dönemde birlikte çalışan ve Sosyal Sigortalar Kurumu’na verilen dönem bordrolarında kayıtlı tanıklar belirlenerek, bu tanıkların bilgilerine başvurmak ve gerektiğinde davacının tesbitini istediği tarihlerde çalıştığını iddia ettiği işyerine komşu olan işyerlerini belediye, emniyet veya jandarma vasıtasıyla saptamak, saptanan bu işyerlerinin kayıtlarına geçmiş kişilerin, başka bir anlatımla, Bağ-Kur’da, Sosyal Sigortalar Kurumu’nda veya diğer sosyal güvenlik kuruluşlarında kayıtları olan komşu işyeri sahiplerinin veya çalışanlarının bilgilerine başvurulmak ve sonucuna göre karar vermekten ibarettir. Bu yön, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555, 5.2.2003 gün 2003/21-35-64, 15.10.2003 gün 2003/21-634-572, 3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 2004/21-479-578, 10.11.2004 gün 2004/21-538 ve 1.12.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalıların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgili davalılara iadesine, 04.11.2008 gününde oy birliği ile karar verildi.