7. Hukuk Dairesi 2015/31831 E. , 2016/2495 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde çalıştığı süre zarfında fazla mesai yaptığını ancak alacaklarının ödenmediğinden bahisle ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalının temyizi üzerine Dairemizin 7.7.2014 tarihli ilamı ile “Somut olayda, bilirkişi, dosyaya sunulan memorandum isimli belgedeki yemek saatinin yarım saat olduğu yolundaki beyanı yanlış yorumlayarak tüm ara dinlenmesinin yarım saat olarak kabul etmiştir. Oysa ki, bu beyanla kast edilen, her yemek molasının yarım saat olduğudur. Bilirkişinin 13.11.2011 tarihinden sonrası için yaptığı hesaplamanın hatalı olduğu,
Dosya içinde davacının kullandığı serbest zamana dair izin kullandığına dair belgeler sunulmaktadır. Yasa gereği, iş veren fazla mesailerin karşılığını ücret olarak verebileceği gibi serbest zaman da kullandırabilir. Bu durumda serbest zaman ya da alacak izni gibi kavramlarla fazla mesai karşılığı olarak kullandırılan sürelerin de fazla mesai hesabında dikkate alınması ve yapılan fazla mesainin %50 zamlı olarak kullandırılacak izinlerde mahsup edilerek sonuca varılmalıdır.
Ayrıca davalının temyiz dilekçesi ekinde sunduğu tutanaklardan işyerinde 2012 yılında birden çok yapılmış Bölge Çalışma Müdürlüğü teftişleri olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, ilgili raporlar getirtilip tüm delillerle birlikte değerlendirilerek bir karar verilmesi gerekmektedir.
Dosyaya sunulan bordrolarda ve ibranamelerde yapılan ödemelerin ne amaçla yapıldığı anlaşılamamıştır gerekçesiyle hiç dikkate alınmaması, davalının mükerrer ödeme yapmasına sebebiyet verilmiştir. Yapılacak iş, taraflardan bu ödemelerin ne için yapıldığı açıklattırılmak ve ilgili alacaklardan mahsubu ile sonuca gitmektir.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, davacı vekilinin beyanını almış, Bölge Çalışma Müdürlüğü"nden raporlar getirtmiş, hesap raporu almış ve davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Somut olayda, dava dosyasına davalı yanca sunulmuş tarih içermeyen diğer alacak karşılığı 181,50 TL olarak gösterilmiş ibraname ile yine tarih içermeyen diğer alacak karşılığı 38,85 TL olarak gösterilmiş ibraname bulunmaktadır. Bu ibranamelerden diğer alacak karşılığı 181,50 TL olarak gösterilmiş olan ibranameye itibarla fazla çalışma alacağından faiziyle birlikte tenzil edilerek karar verilmiştir. Ancak, diğer alacak karşılığı 38,85 TL"lık ödemeyi gösterir ibraname değerlendirilmeden karar verilmiştir. Mahkemece yapılacak iş, diğer alacak karşılığı 38,85 TL"lık ödemeyi gösterir ibraname değerlendirilerek fazla çalışma ücreti ile ilgili bir karar vermektir.
3-Dava dosyasında, davacının 2.1.2009-8.1.2009 tarihleri arasında ücretsiz izin kullanmak istediğine ilişkin 1.1.2009 tarihli belge bulunmakta olup, yargılama aşamasında davacının bu belgeye herhangi bir itirazı olmamıştır. Ayrıca hizmet döküm cetvelinde 2009 yılı Ocak ayında davacının çalıştığı gün sayısı 23 gün olarak bildirilmiş ve eksik bildirim nedeni de 02 kodu ile (ücretsiz izin) gösterilmiştir. Davacının belirtilen tarihler arasında çalışmadığı gözetilmeksizin bu tarihler için de fazla mesai ücreti hesabı yapılması hatalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.