Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12177 Esas 2016/4181 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12177
Karar No: 2016/4181
Karar Tarihi: 29.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12177 Esas 2016/4181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, suçların sanıklar tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri de reddedilmiştir. Ancak, sanıkların hapis cezaları nedeniyle hak yoksunluğu kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulması ve TCK'nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi iptal kararının dikkate alınmaması nedeniyle karar bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmayacak ve hüküm düzeltilerek onaylanacaktır.
Kanun Maddeleri:
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi (a), (b), (c), (d), (e) bentleri
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/2. maddesi
-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi
-5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/12177 E. , 2016/4181 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı Yasa"nın 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar veren mahkemenin yalnızca sanığın inkarına dayanmadığı da gözönüne alındığında takdirinde bir isabetbizlik görülmediğinden tebliğnamedeki sanık ... yönünden bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş oldukları suçlar nedeniyle hapis cezalarıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması ile ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., "ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı
CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hüküm fıkralarından çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.