MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından karşı davanın kabulü kusur belirlemesi, reddedilen yoksulluk nafakası ve tazminatlar ile hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı kadının aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- İlk derece mahkemesince kadın ağır erkek az kusurlu kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davacı-davalı kadına kusur olarak yüklenen “psikolojik sorunları olduğu ve antidepresan kullandığı” vakıalarının davalı-davacı erkek tarafından dilekçeler aşamasında usûlüne uygun olarak dayanılmadığı anlaşılmakta olup, kusur belirlemesine esas alınamaz. Tarafların gerçekleşen ve kabul edilen diğer kusurlu davranışlarına göre boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda, eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Eşit kusurlu eş lehine tazminata hükmedilemez. Hal böyle iken davacı-davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur tespitine bağlı olarak davalı-davacı erkek lehine maddî ve manevî tazminata (TMK m. 174/1-2) hükmedilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3- Boşanmaya sebep olan olaylarda yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere taraflar eşit kusurludur. Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan malî gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. (TMK m. 175) Açıklandığı üzere, Türk Medeni Kanunu"nun 175. maddesi koşulları eşit kusurlu davacı-davalı kadın yararına gerçekleşmiştir. O halde, davacı-davalı kadının yoksulluk nafakası talebinin kabulüne karar vermek gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi hükmünün ONANMASINA, 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 21.10.2021 (Per.)