Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2532 Esas 2020/4861 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2532
Karar No: 2020/4861
Karar Tarihi: 10.03.2020

Kasten yaralama - 6136 sayılı Kanun"a muhalefet - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2532 Esas 2020/4861 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından mahkum edildi. Hükümler açıklanması suretiyle mahkumiyete karar verildiği belirtildi. Ancak, kararda önemli bulunan iki nokta vardır. Birincisi, TCK'nin 106/1-1.cümle maddesi uyarınca hükmedilen tehdit suçunun, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemine tabi tutulması gerektiği belirtilerek dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği ifade edilmiştir. İkincisi ise, Anayasa Mahkemesi kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- TCK'nin 106/1-1.cümle maddesi: Tehtid suçu
- 6136 sayılı Kanun: Mal ve hizmetlerin üretimi, ithalatı ve piyasaya arzı hakkında kanun
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu'nda değişiklik yapılmasına dair kanun
- 5271 sayılı CMK'nın 253. ve 254. maddeleri: Uzlaştırma
- Anayasa Mahkemesi Kararı: 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı karar
- 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi: Ceza yargılamasına katılma hakkı ve müdafi atanması hakkı

3. Ceza Dairesi 2020/2532 E. , 2020/4861 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun"a muhalefet
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine; ancak,
1) Hükümlerin açıklanmasına neden olan TCK"nin 106/1-1.cümle maddesine göre hükmedilen tehdit suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK" nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması karşısında, anılan hüküm yönünden uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilip sonucuna göre, açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesi lüzumu,
2) Sanık hakkında verilen hapis cezaları yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.