Yargıtay - Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5129 Esas 2021/222 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5129
Karar No: 2021/222
Karar Tarihi: 21.01.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5129 Esas 2021/222 Karar Sayılı İlamı

Özet:

9. Ceza Dairesi tarafından verilen 2020/5129 E. ve 2021/222 K. sayılı kararda, asliye ceza mahkemesi tarafından tefecilik suçundan sanık hakkında verilen beraat kararının temyiz edilmesi üzerine dosyanın incelendiği belirtiliyor. Mahkeme, müştekinin beyanlarına ve tanık anlatımlarına dayanarak faizle borç para alındığı tarihin kesin olarak belirlenememesinden dolayı suç tarihinin senet tanzim tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği sonucuna varıyor. Ancak, sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun öngörülen cezasının üst sınırına göre ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi ile temyiz inceleme tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığı için hükmün bozulmasına karar veriliyor. Buna rağmen, yeniden yargılamayı gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar veriliyor. Kanun maddeleri ise; tefecilik suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesi, ilaveli dava zamanaşımı süresinin belirlendiği maddeler ise 5237 sayılı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddeleri olarak açıklanıyor. Hüküm belirleme sürecinde ise, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi kullanılıyor.

9. Ceza Dairesi 2020/5129 E. , 2021/222 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Müştekinin aşamalardaki beyanları ve tanık anlatımlarına göre faizle borç para alındığı tarihin kesin olarak belirlenememesi nedeniyle iddianameye konu senedin tanzim tarihinin 20/06/2008 olduğu anlaşılmakla suç tarihinin senet tanzim tarihi olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 20/06/2008 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 2009 yılı olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 20/06/2008 olan suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.