Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2567 Esas 2014/7984 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2567
Karar No: 2014/7984
Karar Tarihi: 24.04.2014

Mühür Bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/2567 Esas 2014/7984 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık mühür bozma suçundan mahkum edilmiş ve mahkeme kararına sanık müdafii tarafından temyiz istemi yapılmış. Elektrik hırsızlığı suçuyla ilgili ise Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yeniden değerlendirilme için iade yapılmış ve bu suçtan yeni bir hüküm kurulmuş. Ancak mühür bozma suçundan yeni bir hüküm kurulmamıştır. Yapılan temyiz isteminin ise adli para cezasına dair hükümleri kapsamadığı ve reddedildiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkında Kanunun geçici 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2014/2567 E. , 2014/7984 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür Bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında mühür bozma ve elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçlarından verilen 22.12.2011 gün 2011/383-861 E.-K. sayılı mahkumiyet hükümlerinin sanık müdafii tarafından yasal sürede temyiz edildiği, elektrik enerjisi hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2 maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine mahkemece elektrik hırsızlığı suçundan yeniden hüküm kurulduğu, iade kapsamında bulunmayan mühür bozma suçundan yeni bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin mühür bozma suçundan kurulan 22.12.2011 gün 2011/383-861 E.-K. sayılı mahkumiyet hükmüne yönelik süresinde yaptığı temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü:
6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 3000 TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.