MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı TCK"nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasa"nın 9/3. maddeleriyle Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu’nun 23.02.1938 günlü, 1937/23 – 1938/9 ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.05.1999 günlü 133/142 sayılı kararları ışığında, sanığın gündüzden sayılan bir zaman diliminde şahsı çeviklik ile ulaştığı yakınanın sağlam ve muhkem penceresini zorlayarak açmak suretiyle gerçekleştirdiği hırsızlık eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522, 102/3 ve 104/2. maddeleriyle 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 66/1-e, 67/4; maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda; zamanaşımı yönünden 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına bulunduğunun anlaşılmasıyla yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, maddesindeki hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa"nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 20.02.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz nedenleri ile bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 29.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.