Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2012/36261 Esas 2014/469 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza vermekten vazgeçilmesi

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Katılan sanıklar hakkında, TCK"nın 129/3. ve CMK"nın 223/4. maddeleri gereğince doğrudan ceza verilmesine yer olmadığı yönünde karar verilmesi gerekirken, TCK"nın 125. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verildikten sonra yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, katılan sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak, "katılan sanıkların hakaret suçundan cezalandırılmaları ve hakaretin karşılıklı olması sebebiyle ceza verilmesinden vazgeçilmesi"şeklindeki hükümlerin çıkarılarak, yerine "sanıklar ... ve ..."ın hakaret suçunu karşılıklı işledikleri anlaşıldığından, TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına" cümlesi eklenmek suretiyle DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 14/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.