Karşılıksız yaralanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/22943 Esas 2016/7061 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22943
Karar No: 2016/7061
Karar Tarihi: 25.04.2016

Karşılıksız yaralanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/22943 Esas 2016/7061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karşılıksız yaralanma suçundan mahkumiyet hükmü verilen yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ve yapılan incelemede, sanığın temyiz süresi konusunda yanıltıldığı anlaşılmıştır. Yasa gereği, ilgili kişilerin kanun yolları ve mercilere başvuracağı süre ve şekline açıkça gösterilmesi gerektiği belirtilen kararda, bu hususun yerine getirilmemesi nedeniyle mahkumiyetin bozulması gerektiği kararı verilmiştir. 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesine göre, kuruma verilen zararın ödenmesi halinde ceza verilmesine yer olmadığı belirtilmiştir. Kanunların uygulanması sırasında bu madde de dikkate alınarak sanığın hukuki durumu belirlenmelidir. Kanun maddeleri: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası\"nın 40/2 ve 5271 sayılı CMK\"nın 34/2, 231/2 232/6. maddeleri, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/22943 E. , 2016/7061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yaralanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 40/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 34/2, 231/2 232/6. maddelerine göre; mahkeme kararlarında ilgili kişilerin hangi kanun yolları ve mercilere başvuracağını, sürelerini ve şeklini kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerekir. Sanığın yokluğunda verilen kararda "yedi gün içinde verilecek bir dilekçe veya mahkeme kaleminde düzenlenecek bir temyiz tutanağı ile birlikte" denilmek suretiyle sanığın hükmün temyiz süresinin ne zaman işlemeye başlayacağı konusunda yanıltıldığı anlaşılmakla sanığın temyiz isetminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yasanın Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu ve katılan kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, bilirkişiye katılan kurumun vergi ve cezalardan arındırılmış gerçek zararı tespit ettirilerek ve sanığa makul bir süre tanınıp “ bilirkişi tarafından hesap olunan katılan kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.