Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4263 Esas 2021/221 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4263
Karar No: 2021/221
Karar Tarihi: 21.01.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4263 Esas 2021/221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında tefecilik suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Şikayet dilekçesi, müştekinin beyanları, ve tanık ifadelerine dayanarak, suç tarihinin senet tanzim tarihi olan 05/05/2007 olarak kabul edildiği ifade edilmiştir. Ancak, gerekçeli karar başlığında yazım hatası nedeniyle suç tarihi olarak 12/02/2009 tarihi belirtilmiştir. Sanığın suçun üst sınırına göre ceza aldığı ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtilerek, hükmün bozulmasına ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 241/1. madde (tefecilik suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 66/1-e madde (dava zamanaşımı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, 67/4. madde (dava zamanaşımı süresi)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 8/1. madde (bozma kararı)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu, 223/8. madde (dava zamanaşımı)

9. Ceza Dairesi 2020/4263 E. , 2021/221 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki ... vekilinin 12/02/2010 havale tarihli şikayet dilekçesi, müştekinin aşamalardaki beyanları ve tanık anlatımlarına göre faizle borç para alındığı tarihin kesin olarak belirlenememesi nedeniyle iddianameye konu senedin tanzim tarihinin 05/05/2007 olduğu anlaşılmakla suç tarihinin senet tanzim tarihi olarak kabulü gerektiği, suç tarihinin 05/05/2007 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 12/02/2009 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, 05/05/2007 olan suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1. ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.