Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/386 Esas 2008/16934 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı kararın temyizen tetkiki davalı (Alacaklı) vekili tarafından istenmiş, mahkemece ilamında belirtildiği şekilde isteğin kısmen  kabulüne karar vermiştir.Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. 
Uyuşmazlık 3.kişinin İ.İ.K’nun 96. ve onu izleyen maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
İlk olarak ,15.05.2006 günü borçlunun M. A. mahallesinde bulunan ev adresinde eşinin huzurunda ev eşyaları haczedilmiş ,19.12.2006 tarihinde  aynı adrese hayvan haczi için gidilmiş ancak bu adresteki ahırda herhangi bir  hayvan bulunamamıştır.Dava konusu haciz ise ,alacaklının borçlunun eski ev adresi olarak gösterdiği  aynı köyde S. Mahallesinde bulunan evin atındaki  ahırda yapılmıştır,Haciz sırasında hazır bulunan 3.kişi ,haczedilen hayvanların kendisine ait olduğunu ve bu adreste oturduğunu ileri sürmüştür.
Davacı 3.kişi,borçlunun ninesi olup yapılan zabıta araştırmasına göre,davacının iddiasının aksine borçlu ile birlikte oturduğu anlaşılmaktadır.Davacı her ne kadar haczin yapıldığı adreste bulunan ahırın üstündeki evde oturduğunu iddia etmiş ise de,15.01.2007 tarihli haciz tutanağı içeriğine göre,ahırın üstündeki evin ocağının yıkık,ikamet edilecek vasıfta olmayan kırık dökük eşyaların konulduğu bir yer olduğu  sabittir.
Öte yandan davacıya ait olduğuna karar verilen hayvanların pasaport kayıtlarına göre bu hayvanlar 15.01.2007 tarihinde haciz günü, davacı 3.kişi adına kayıt edilmiştir.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular birlikte değerlendirildiğinde,borçlunun hayvan alım satımı ile uğraştığı,davacı 3.kişinin, 75 yaşında  borçlunun  ninesi olduğu  ve borçlu ile birlikte oturduğu , haciz adresinde oturmadığı ,dava konusu hayvanların haciz günü davacı adına kaydedildiği,bir tanesinin ise borçluya adına kayıtlı iken aynı gün davacı nine  adına devir edildiği  yapılan bu işlemlerin alacaklılardan mal kaçırma amacına yönelik danışıklı işlemlerden olup alacaklının haklarını etkilemeyeceği açıktır.
Bu durumda davacı 3.kişinin davasının reddi gerekirken kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde davalı alacaklının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya (Alacaklı) iadesine, 03.11.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.