MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 18. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/04/2016 tarih ve 2016/179-2016/96 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ile 24/02/2014 tarihli taşıma sözleşmesi imzaladığını ve sözleşme gereği ödeme yapmakta olduğunu, davalı tarafından müvekkiline gönderilen faturalar sebebiyle 17/02/2016 düzenleme, 22/04/2016 ödeme tarihli 1.000.000,00-TL bedelli bononun davalı şirkete verildiğini, müvekkilinin faturaları incelediğinde söz konusu hizmetlerin sözleşmeye aykırı olarak düzenlendiğini, sözleşmede belirtilen birim fiyatlara aykırı olduğunu ve müvekkili dışında üçüncü kişilere verilen taşıma hizmetlerinin de faturalara eklendiğinin tespit edildiğini, bononun tahsil amacıyla bankaya ibraz edilmesi halinde müvekkilinin olmayan bir borcu ödemesi riskinin olduğunu, müvekkiline karşı icrai işlemler başlatılmasının da söz konusu olduğunu, müvekkilinin işbu bono sebebiyle başlatılacak herhangi bir icra işleminde telafisi mümkün olmayan zararlara uğrayacağını beyan ederek, 17/02/2016 düzenleme, 22/04/2016 ödeme tarihli 1.000.000,00 TL bedelli bono için ihtiyati haciz ile icra takibine karşı ihtiyati tedbir kararı verilmesini ve müvekkili üniversitenin borçlu olmadığı hususunun tespit edilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, davacı ile davalı arasında imzalanan taşıma sözleşme gereği davalı tarafından düzenlenen faturaların söz konusu hizmetlere aykırı olduğu gerekçesiyle davacının davalı şirkete borçlu olmadığının tespitinin talep edildiği, davacı ile davalı şirket arasındaki uyuşmazlığın mutlak ticari işlerden olan taşıma sözleşmesinden kaynaklandığı, bu nedenle davanın Asliye Ticaret Mahkemesi"nde görülmesi gerektiği gerekçesiyle davanın görev nedeniyle reddine, karar kesinleştiğinde talep halinde dosyanın görevli ... Asliye Ticaret Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.