MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan: Beraat
Sanık ... hakkında: Mahkumiyet
Sanıklar hakkında 2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan: Mahkumiyet

Katılan vekilinin temyiz talebinin sanık ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
A) Sanık ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin, sanık ... hakkında “2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık ...’in temyiz nedenlerinin incelenmesi:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarihli, 2018/427 esas ve 2018/517 karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı anlaşıldığından ve 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendiren Mahkemenin suçun sübutuna ilişkin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü yönünden,
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle beraat hükmünün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yönünden,
Aynı takvim yılına ait birden fazla sahte fatura düzenlenmesi nedeniyle, TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ...’in yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,
B) Sanıklar hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan” kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz nedenlerinin incelenmesi:
Sanıklara yüklenen suçun gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen uzatılmış dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2007 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; sanıklar hakkında “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan açılan kamu davalarının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 05.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.