MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce kısmen uyma kısmen direnme kararı verilen 11.11.2014 tarih ve 2014/466-2014/801 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-2739 esas ve 2018/1956 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamında bozma ilamına uyulan kısım yönünden temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmesi üzerine, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, davalı şirketin davalılar aleyhine Kahramanmaraş 1. İcra Müdürlüğü"nün 2005/3439 esas sayılı takip dosyasıyla genel haciz yoluyla 1.068.689,00 TL üzerinden icra takibi başlattığını, söz konusu icra takibinin dayanağı olan çekin asıl borçlusu Doğu Akdeniz Tekstil A.Ş., aval borçlularının ise davacılar ... ile ... olmak üzere imzalanmak suretiyle teminat maksadıyla boş olarak tanzim edilerek yine davalı şirketin yetkilisi ... "ye bizzat teslim edilmek suretiyle verildiğini, aradan geçen süreçte davacılar ile davalı şirket arasındaki ticari ilişkilerin bozulduğunu, davalının ödeme güçlüğü içerisine düşünce çekin doldurarak icra takibine konulduğunu, her iki tarafında tacir olup icra takibine bu meblağın ticari defterlerinde mevcut olmadığını, fazlaya dair talep ve dava haklarının saklı kalmak kaydı ile takibi konu çek 1.068.689,00 TL bedelli çekten şimdilik 10.000,00 TL lik kısmını, 24.01.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile söz konusu çekten dolayı 951,056,18 TL kısmından dolayı borçlu olmadıklarını tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya konu olan çek"in davalı ticari defterlerinde kayıtlı olduğunu, bu hususun bilirkişi incelemesi ile ortaya çıkacağını, Yargıtay içtihatlarına göre ticari defterlerde kayıtlı olmayan bir çekin geçersizliğinin de söz konusu olamayacağını, icra dosyasına, davacı tarafça yapılan takibe ve borca bir itirazımız yoktur borcu kabul ediyoruz şeklinde beyanda bulunduklarını, bu durumda davacıların kötü niyetli olarak iş bu davayı açtıklarını bahisle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Yargılama sonucunda mahkemece verilen karar, Dairenin 26.02.2011 gün 2014/105 E. 2014/3746 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamının davacı-müflis Doğu Akdeniz Tekstil San. ve Tic. A.Ş’nin dava açılmadan önce iflas ettiği, iflas etmiş şirketin hakkında iflas idare memurlarınca açılmış bir dava bulunmadığı, ihbar yoluyla da müflis şirketin iflas idare memurlarının davaya dahil edilmesi mümkün olmadığı, iflas etmiş şirketin yetkilisinin bu davayı açma imkânı bulunmadığı, müflis şirketin bu davada aktif dava ehliyetinin bulunmadığı kısmına uyulmuş, bu davacı hakkındaki davanın sıfat yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş, davacılar ... ve ..."a yönelik kararda ise ısrar etmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Direnme kararı yönünden temyiz incelemesi Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca yapılarak, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-2739 esas ve 2018/1956 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamında bozma ilamına uyulan kısım yönünden dosya temyiz incelemesi için Dairemize gönderilmiştir.
1-Davalının davacı müflis Doğu Akdeniz Tekstil San. ve Tic. A.Ş’ne yönelik aşağıda belirtilen bozma nedeni dışındaki sair tüm temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
2-Davacı müflis şirketin aktif dava ehliyetinin bulunmadığından, davacının davasının sıfat yokluğundan ret edilmesi nedeniyle kendisini vekille temsil ettiren davalı ... San. ve Tic. A.Ş. lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan davalı vekilinin davacı müflis Doğu Akdeniz Tekstil San. ve Tic. A.Ş’ne yönelik sair temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... San. ve Tic. A.Ş. hakkında hükmün vekalet ücreti yönünden BOZULMASINA, ayrıca diğer davacılar yönünden Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-2739 esas ve 2018/1956 karar sayılı ve 18.12.2018 tarihli ilamı uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 09.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar veridi.