Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11616 Esas 2016/8342 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/11616
Karar No: 2016/8342
Karar Tarihi: 24.10.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/11616 Esas 2016/8342 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Almanya'da bulunan bir mahkemenin kararının Türkiye'de tanınması ve tenfizi talebinde bulunmuştur. Davalı ise, TTK'nın ilgili maddelerine göre şirket hisselerini geri talep edemeyeceklerini, kararın kamu düzenine aykırı olduğunu ve Türk Hukuku'nun uygulanması gerektiğini savunmuştur. Mahkeme ise, Almanya'daki mahkemenin kararını Türkiye'de tanımış ve tenfiz etmiştir. Davalı vekili karara itiraz etmiştir ancak itirazları kabul edilmemiştir. Kararda, TTK'nın 405 ve 329. maddeleri ile HUMK'nın 17. maddesi hakkında detaylı bilgi verilmemiştir.

11. Hukuk Dairesi 2015/11616 E. , 2016/8342 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/06/2015 tarih ve 2014/515-2015/473 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ... Eyalet Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 28/04/2011 tarihli 7 O 102/08 sayılı kararının tanınması ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, mülga TTK’nun 405 ve 329. maddelerinde düzenlenen emredici hükümleri gereğince davalı şirketin parasını dilediği an geri alabileceği vaadi ile hiç kimseden para toplamadığını, ortaklar pay defteri gereğince şirketin hissedarı olan davacıların şirkete ortak olmak için ödedikleri sermayeleri şirketten talep edemeyeceklerinden tenfizi istenilen yabancı mahkeme kararının kamu düzenine aykırı olduğunu, HUMK’nın 17. maddesi gereğince yetkili mahkemenin Uşak mahkemeleri olduğunu ve olaya Türk Hukuku’nun uygulanması gerektiğini bu nedenle verilen kararın tenfizinin mümkün olamayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; ... Eyalet Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 28/04/2011 tarihli 7 O 102/08 sayılı kararının tanınması ve tenfizine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 24/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.