MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/06/2016 tarih ve 2014/232-2016/223 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı limited şirketin ortağı olduğunu, şirket lehine yaptığı ödemenin payı oranında diğer ortaktan rücuen tahsili istemiyle başlattıkları takibe davalının haksız itirazı nedeniyle takibin duruduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının yaptığı ödemelerin şirket borcuna mahsuben yapıldığını bu nedenle davacının davasını şirkete karşı açması gerektiğini, şirketin müvekkiline icra takibine konu alacaktan daha fazla miktarda kira borcu olduğunu savunarak, davacıdan kötü niyet tazminatı tahsilini ve davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın şirket adına ödeme yapan davacının diğer ortağa karşı rücu istemine ilişkin olduğu, bu haliyle mutlak ticari dava niteliğindeki davaya bakma görevinin asliye ticaret mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle, mahkemenin görevsizliği sebebiyle dava şartı yokluğundan davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 24/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.