17. Hukuk Dairesi 2014/21982 E. , 2017/3988 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı ... ve Şenay vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin ... plakalı motosikletin maliki olduğunu, 03.03.2013 tarihinde, ... ... ... müvekkiline ait ... plakalı motosiklet ile davalı ..."a ait ... plakalı araç arasında yaralamalı maddi hasarlı trafik kazası meydana geldiğini, davalı ...Ş""nin kazanın karşı aracı olan davalı ..."a ait ... plakalı aracın ... poliçe numarası ile ... ile sigortalı olduğunu, davalı sürücünün kaza sırasında alkollü olduğunu, müvekkil araca çarptıktan sonra kaza mahallini terk ederek kaçtığını, yaralanan müvekkililinin 6 günlük işgöremezlik raporu aldığını belirterek; 200-TL hasar bedeli, 500-TL değer kaybı, 200-TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tüm davalılardan alınarak davacıya verilmesine, 10.000-TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen davalılar ... ile ..."tan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, 635,00 TL hasar ve değer kaybı ile 129,00 TL iş ve güç kaybının, 1.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 03/03/2013 tarihi itibariyle işleyecek yasal faiz ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Temyize konu davalılar aleyhine hükmedilen toplam 764,00 TL maddi tazminata ve 1.500,00 TL manevi tazminata ilişkin karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davalılar için maddi ve manevi tazminat tutarları yönünden ve davacı için maddi tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... ve ... vekilinin temyiz dilekçesinin ve davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin manevi tazminatın miktarına ilşkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, ve özellikle, manevi tazminatın takdirinde B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen manevi tazminata ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... ve ... vekilinin temyiz dilekçesinin ve davacı vekilinin maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin yerinde görülmeyen manevi tazminata ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 6,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılar .... ve ..."a geri verilmesine 12.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.
