Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/15172 Esas 2016/957 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15172
Karar No: 2016/957
Karar Tarihi: 21.01.2016

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/15172 Esas 2016/957 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi         2015/15172 E.  ,  2016/957 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2014/280866
MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2005/835 (E) ve 2013/171 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın şahsi çeviklikle girdiği evde henüz bir şey çalamadan yakalandığının anlaşılması karşısında; özel tekerrüre esas hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında lehe değerlendirme yapılarak 765 Sayılı TCK"nın 522. (pek hafif) maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın eylemini saat 04:00 sıralarında gerçekleştirdiği, Kandilli Rasathanesi verilerine göre gecenin 04:26"da sona erdiğinin anlaşılması karşısında; 5237 Sayılı TCK"nın 143. ve 116/4. maddeleri uygulanarak lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca taraflara usulüne uygun olarak uzlaşmak isteyip istemedikleri sorulduktan sonra sonucuna göre lehe yasa karşılaştırması yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
4-Sanık hakkında, eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522 (pek hafif), 59. maddelerine göre, 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 35, 53; uzlaşma olanağı sağlandıktan sonra 116/1-4, 62, 53. maddelerinde öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın türü, alt ve üst sınırları bakımından anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında; uygulamaya göre sanık yararına olan Yasanın belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. S.. müdafinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, ceza süresi bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 21.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.