Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/22029 Esas 2017/3983 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/22029
Karar No: 2017/3983
Karar Tarihi: 12.04.2017

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/22029 Esas 2017/3983 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2014/22029 E.  ,  2017/3983 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalılar Okan ile Orhan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    - K A R A R -

    Davacı vekili, 20.12.2011 tarihinde davalılardan ..."e ait olup, ..."in idaresindeki, davalı ... şirketine trafik sigortalı xx xxx xx plakalı aracın yaya geçidinden geçmekte olan müvekkiline çarparak ağır şekilde yaralanmasına neden olduğunu bildirerek 1.000,00 TL maddi zararın ve 100.000,00 TL manevi zararın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen alınarak müvekkilerine verilmesini istemiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini yükseltmiştir.
    Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, Maddi Tazminat istemi yönünden ıslah edilen davanın kabulü ile; 5.879,73-TL maddi zararın, manevi tazminat istemi yönünden davanın kısmen kabulü ile; 10.000,00-TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalılar Okan ile Orhan vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin kusura yönelik temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Davacı vekilinin maluliyet oranına ilişkin temyiz itirazlarının incelemesine gelince, dava, trafik kazası nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davacının maluliyet oranının belirlenmesi hususunda Ankara Üniversitesi Adli Tıp ABD Başkanlığından alınan tüzük hükümlerine göre alınmış rapora göre davacının %3.3 oranında daimi maluliyetinin bulunduğu kabul edilerek aktüer hesabı yaptırılmıştır. Oysa, hükme esas alınan rapor kaza tarihi 20.12.2011 tarihinde yürürlükte olan "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği" hükümlerine göre düzenlenmediğinden hükme dayanak yapılması mümkün bulunmamaktadır.
    O halde mahkemece, en yakın üniversitenin Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığı"ndan veya Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nden "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği" hükümlerine göre davacının daimi işgücü kaybının tespiti yönünden rapor alınıp, yönetmeliğine uygun maluliyet raporu alındıktan sonra bu maluliyet oranı üzerinden aktüer hesabı yaptırılıp sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
    3-)Bozma neden ve şekline göre, davacı vekilinin sair, davalılar Okan ve Orhan vekilinin tüm temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin kusura yönelik temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair, davalılar Okan ve ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalılar Okan ve ..."den geri verilmesine 12/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.